شأن نزول آیه (67) سوره «عنکبوت»
پرسش :
شأن نزول آیه (67) سوره «عنکبوت» چه می باشد؟
شرح پرسش :
آیه 67 سوره عنکبوت در پاسخ به گروهى از مشرکان نازل شد که می گفتند: به این دلیل ایمان نمی آورند که می ترسند مشرکان عرب آنها را بربایند (و به سرعت نابود کنند).
آیه 67 سوره عنکبوت در پاسخ به گروهى از مشرکان نازل شد که می گفتند: به این دلیل ایمان نمی آورند که می ترسند مشرکان عرب آنها را بربایند (و به سرعت نابود کنند).
پاسخ :
پاسخ اجمالی:
آیه 67 سوره عنکبوت در پاسخ به گروهى از مشرکان نازل شد که می گفتند: به این دلیل ایمان نمی آورند که می ترسند مشرکان عرب آنها را بربایند (و به سرعت نابود کنند).
پاسخ تفصیلی:
در آیه (67) سوره «عنکبوت» می خوانیم: «أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یُتَخَطَّفُ النّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْباطِلِ یُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللّهِ یَکْفُرُونَ»؛ (آیا ندیدند که ما حرم امنى [براى آنها] قرار دادیم در حالى که مردم را در اطراف آنان مى ربایند؟! آیا به باطل ایمان مى آورند و نعمت خدا را کفران مى کنند؟)
شأن نزول:
در «تفسیر درّ المنثور» ذیل آیه مورد بحث از «ابن عباس» چنین نقل شده: «گروهى از مشرکان گفتند: اى محمّد! اگر ما داخل در دین تو نمى شویم تنها به خاطر این است که مى ترسیم، مردم ما را بربایند (و به سرعت نابود کنند) چون جمعیت ما کم است و جمعیت مشرکان عرب بسیارند، به محض این که به آنها خبر رسد که ما وارد دین تو شده ایم، به سرعت ما را مى ربایند، و خوراک یک نفر از آنها هستیم!
در اینجا آیه «أَ وَ لَمْ یَرَوا...» نازل شد و به آنها پاسخ گفت».(1)
پی نوشت:
(1). «درّ المنثور»، ج 5، ص 149؛ «المیزان»، ج 16، ص 153؛ «لباب النقول» سیوطى، ص 152.
منبع: شان نزول آیات قرآن(برگرفته از تفسیر نمونه)، محمد جعفر امامی، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، چاپ اول ، ص 353.
مطالب مرتبط:
نزول کامل قرآن در شب قدر به چه صورت بوده است؟
نخستین وحی و آیات نازل شده از قرآن، کدام بوده اند؟
آخرین آیه نازل شده بر پیامبر اکرم (ص) کدام است؟
پاسخ اجمالی:
آیه 67 سوره عنکبوت در پاسخ به گروهى از مشرکان نازل شد که می گفتند: به این دلیل ایمان نمی آورند که می ترسند مشرکان عرب آنها را بربایند (و به سرعت نابود کنند).
پاسخ تفصیلی:
در آیه (67) سوره «عنکبوت» می خوانیم: «أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یُتَخَطَّفُ النّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْباطِلِ یُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللّهِ یَکْفُرُونَ»؛ (آیا ندیدند که ما حرم امنى [براى آنها] قرار دادیم در حالى که مردم را در اطراف آنان مى ربایند؟! آیا به باطل ایمان مى آورند و نعمت خدا را کفران مى کنند؟)
شأن نزول:
در «تفسیر درّ المنثور» ذیل آیه مورد بحث از «ابن عباس» چنین نقل شده: «گروهى از مشرکان گفتند: اى محمّد! اگر ما داخل در دین تو نمى شویم تنها به خاطر این است که مى ترسیم، مردم ما را بربایند (و به سرعت نابود کنند) چون جمعیت ما کم است و جمعیت مشرکان عرب بسیارند، به محض این که به آنها خبر رسد که ما وارد دین تو شده ایم، به سرعت ما را مى ربایند، و خوراک یک نفر از آنها هستیم!
در اینجا آیه «أَ وَ لَمْ یَرَوا...» نازل شد و به آنها پاسخ گفت».(1)
پی نوشت:
(1). «درّ المنثور»، ج 5، ص 149؛ «المیزان»، ج 16، ص 153؛ «لباب النقول» سیوطى، ص 152.
منبع: شان نزول آیات قرآن(برگرفته از تفسیر نمونه)، محمد جعفر امامی، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، چاپ اول ، ص 353.
مطالب مرتبط:
نزول کامل قرآن در شب قدر به چه صورت بوده است؟
نخستین وحی و آیات نازل شده از قرآن، کدام بوده اند؟
آخرین آیه نازل شده بر پیامبر اکرم (ص) کدام است؟