استمنا و نماز و روزه
پرسش :
شخصى که به حرمت استمنا آگاهى نداشته و بدون غسل، نماز و روزه مى گرفته، چه حکمى دارد؟
پاسخ :
آیات عظام امام و نورى: روزه ها صحیح است و قضا ندارد؛ ولى نمازهایى را که در حال جنابت خوانده است، باید قضا کند.[۱]
آیه اللّه بهجت: نمازهایى را که در حال جنابت انجام داده، باید قضا کند و روزه ها را نیز بنا بر احتیاط واجب به جا آورد.[۲]
آیات عظام تبریزى، خامنه اى، مکارم و وحید: نماز و روزه هایى را که در حال جنابت انجام داده، باید قضا کند.[۳]
آیات عظام سیستانى، صافى و فاضل: اگر در یاد گرفتن مسائل کوتاهى نکرده است، روزه ها صحیح است و قضا ندارد؛ ولى نمازهایى را که در حال جنابت خوانده است، در هر حال باید قضا کند.[۴]
پی نوشت ها:
[۱] – امام، استفتائات، ج ۱ روزه، س ۳۱؛ خامنه اى، اجوبه، س ۱۹۴ و نورى، استفتائات، ج ۲، س ۶۹
[۲] – دفتر: بهجت.
[۳] – تبریزى، صراط النجاه، ج ۱، س ۱۰۷ و منهاج الصالحین، ج ۱، بعد از م ۱۰۰۴؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۲، بعد از م ۱۰۰۴ و دفتر: مکارم و بهجت.
[۴] – سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۱، بعد از م ۱۰۰۴؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۵۵۸ و دفتر: صافى و وحید.
منبع: احکام وضو، غسل و تیمم (مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)، سید مجتبى حسینى، نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، دفتر نشر معارف، 1387.
آیه اللّه بهجت: نمازهایى را که در حال جنابت انجام داده، باید قضا کند و روزه ها را نیز بنا بر احتیاط واجب به جا آورد.[۲]
آیات عظام تبریزى، خامنه اى، مکارم و وحید: نماز و روزه هایى را که در حال جنابت انجام داده، باید قضا کند.[۳]
آیات عظام سیستانى، صافى و فاضل: اگر در یاد گرفتن مسائل کوتاهى نکرده است، روزه ها صحیح است و قضا ندارد؛ ولى نمازهایى را که در حال جنابت خوانده است، در هر حال باید قضا کند.[۴]
پی نوشت ها:
[۱] – امام، استفتائات، ج ۱ روزه، س ۳۱؛ خامنه اى، اجوبه، س ۱۹۴ و نورى، استفتائات، ج ۲، س ۶۹
[۲] – دفتر: بهجت.
[۳] – تبریزى، صراط النجاه، ج ۱، س ۱۰۷ و منهاج الصالحین، ج ۱، بعد از م ۱۰۰۴؛ وحید، منهاج الصالحین، ج ۲، بعد از م ۱۰۰۴ و دفتر: مکارم و بهجت.
[۴] – سیستانى، منهاج الصالحین، ج ۱، بعد از م ۱۰۰۴؛ فاضل، جامع المسائل، ج ۱، س ۵۵۸ و دفتر: صافى و وحید.
منبع: احکام وضو، غسل و تیمم (مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)، سید مجتبى حسینى، نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاه ها، دفتر نشر معارف، 1387.
