چهارشنبه، 3 ارديبهشت 1399
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما

نظر مراجع عظام تقلید درباره روزه ماه رمضان هنگام شیوع کرونا

پرسش :

مراجع معظم تقلید درباره روزه ماه مبارک رمضان با توجه به شیوع بیماری کرونا چه نظری دارند؟


پاسخ :

فتوای حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (دام ظله):

روزه به عنوان یک تکلیف الهی در حقیقت نعمت خاص خداوند بر بندگان است و از پایه های تکامل و اعتلاء روحی انسان به شمار می رود و بر امت های پیشین نیز واجب بوده است.

از آثار روزه پدید آمدن حالت معنوی و صفای باطن، تقوای فردی و اجتماعی، تقویت اراده و روحیه مقاومت در برابر سختی هاست و نقش آن در سلامت جسم انسان نیز روشن است و خداوند اجر عظیمی برای روزه داران قرار داده است.

روزه از ضروریات دین و ارکان شریعت اسلام است و ترک روزه ماه مبارک رمضان جایز نیست مگر آنکه فرد، گمان عقلایی پیدا کند که روزه گرفتن موجب:
- ایجاد بیماری
- و یا تشدید بیماری
- و یا افزایش طول بیماری و تأخیر در سلامتی می شود.
در این موارد روزه ساقط ولی قضای آن لازم است.

بدیهی است در صورتی که این اطمینان از گفته پزشک متخصص و متدین نیز به دست آید، کفایت می کند.

بنابراین اگر فردی نسبت به امور یاد شده خوف و نگرانی داشته و این خوف منشأ عقلایی داشته باشد، روزه ساقط ولی قضای آن لازم است.(1)


فتوای حضرت آیت الله العظمی سیستانی (دام ظله):

وجوب روزه ماه مبارک رمضان یک تکلیف فردی است و هر کس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد و اگر فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، باعث ابتلایش به کرونا می‌شود، وجوب هر روزی که می‌ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا می‌شود، از او ساقط می گردد.

اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را کم کند تا آنچا که از نظر عقلا دیگر احتمال ابتلا مورد اعتنا نباشد - ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش‌های پزشکی و رعایت موارد ضد عفونی مکرر و نظیر آن - و موجب مشقت شدید و غیرقابل تحملی نیز نباشد، وجوب روزه از او ساقط نمی‌شود.

اما درباره آنچه گفته شد که پزشکان نوشیدن مکرر آب را در فاصله زمانی نزدیک به هم جهت جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می‌کنند - به این دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می‌کند - این امر مانع وجوب روزه نمی‌شود، غیر از  کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن هم وجود نداشته باشد - ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه‌های احتیاطی پیشرفته - اما افراد دیگر غیر از چنین فردی باید روزه بگیرند.

البته چه بسا بتوان با مصرف سبزیجات و میوه‌های سرشار از آب پیش از سحر، کمبود آب بدن ناشی از روزه داری را جبران کرد همچنان که می‌توان با جویدن آدامس بدون قند،  جلوی خشکی حلق را گرفت - البته به شرطی که ذرات  آن در دهان جدا نشده،  وارد حلق نشود - بنابراین جویدن آدامس باعث افزایش ترشح بزاق دهان می شود و مانعی از آن در صورت روزه داری وجود ندارد.

بنابراین کسانی که می‌توانند کار خود را در ماه رمضان رها کرده و در منزل باقی بمانند و از ابتلا به بیماری مذکور در امان باشند، وجوب روزه از آنان ساقط نمی‌شود اما افرادی که نمی‌توانند کار خود را رها کنند - بنا به هر دلیلی - و از ابتلا به ویروس در صورت ترک نوشیدن آب در بازه‌های زمانی در روز بیم دارند و نمی‌توانند اقدامات دیگر برای در امان ماندن از ابتلا به کرونا را اتخاذ کنند، روزه بر آنان واجب نیست، هر چند مجاز به روزه‌خواری در ملا عام هم نیستند.

روشن است که روزه ماه رمضان از مهم‌ترین فریضه‌های شرعی است و تنها در صورت وجود عذر واقعی، ترک روزه جایز است و هر فردی نسبت به وضعیت خود آگاه‌تر است که آیا عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر.(2)
 

فتوای حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دام ظله):

اگر بنا به گفته پزشکان متخصص، روزه گرفتن برای فردی، احتمال ابتلای او به این بیماری و آسیب دیدن وی را افزایش دهد، نباید روزه بگیرد و این مسأله در رساله عملیه هم آمده است. البته نباید مرتکب تظاهر به روزه خواری شده و به ماه مبارک بی احترامی کند.

همچنین اگر با تغییر شرایط؛ مثلاً با ماندن در منزل، تحرک کمتر، رعایت نکات بهداشتی و مصرف غذاها و نوشیدنی های تقویتی، بتواند احتمال متعارف ضرر را دفع کند و ایجاد چنین شرایطی موجب مشقت شدید نشود، باید چنین کند و روزه بگیرد.(3)
 

فتوای حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی (دام ظله):

روزه از تکالیف واجب الهی است و مجرد احتمال ابتلا به بیماری کرونا موجب سقوط وجوب روزه از مکلف نمی‌شود لکن اگر فردی احتمال قوی عقلایی می‌دهد که روزه باعث تشدید بیماری یا ابتلا به بیماری می‌شود و یا پزشک متدین و متخصص ابتلای او را به بیماری با گرفتن روزه تشخیص داده است روزه ساقط است ولی باید قضای آن را بعدا به جا آورد و نباید احتمال ابتلای به کرونا بهانه‌ای برای ترک روزه شود.(4)
 

فتوای حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (دام ظله):

در روزهای اخیر مکرر عرض شد که روزه یکی از اعمال واجبی است که برای افرادی که شرایط آن را دارند واجب است مگر اینکه در سفر و یا بیمار باشند و یا اینکه در وضعیتی باشند که اگر روزه بگیرند خوف آن را داشته باشد که بیمار شوند و یا بیماریشان تشدید گردد.

به نظر اینجانب ملاک خوف از بیماری یا تشدید بیماری است و خوف باید منشاء عقلایی داشته باشد یا پزشک متعهد و متدین تشخیص دهد که در چنین شرایطی وجوب روزه برداشته خواهد شد و اگر فرد روزه بگیردعمل حرام انجام داده است.

همان طور که اگر سالم باشد و خوف ضرر و بیماری نداشته باشد واجب است روزه بگیرد و ترک آن کفاره دارد. اگر کسی هم به هر عنوان نمی‌تواند روزه بگیرد حق روزه خواری را در جامعه ندارد و حفظ حرمت ماه مبارک رمضان ضروری است.(5)
 

فتوای حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (دام ظله):

انسان نمی‌تواند به این دلیل، روزه را بخورد و باید در ماه رمضان روزه بگیرد، البته می‌تواند در فاصله افطار تا سحر از غذاهای مقوی استفاده کند تا از ضعف شدید بدن در طول روز جلوگیری نماید. اما کسی که می‌داند روزه برای او ضرر دارد باید روزه را ترک کند و اگر روزه بگیرد صحیح نیست، همچنین اگر یقین ندارد اما احتمال قابل توجهی می‌دهد که روزه برای او ضرر دارد، خواه این احتمال از تجربه شخصی حاصل شده باشد یا از گفته طبیب.(6)


فتوای حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی (دام ظله):

کسی که می‌داند روزه برای او ضرر ندارد اگرچه پزشک بگوید ضرر دارد، باید روزه بگیرد و کسی که یقین یا گمان به ضرر مورد اعتنا یا ترس آن را که منشأ عقلایی [علت بجایی] داشته باشد دارد اگر چه پزشک بگوید ضرر ندارد نباید روزه بگیرد و اگر هم روزه بگیرد صحیح نیست مگر اینکه روزه برای او ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد که در این صورت روزه‌اش صحیح است.

اگر انسان احتمال بدهد که روزه برایش ضرر قابل اعتنا دارد و از آن احتمال ترس برای او پیدا شود چنانچه احتمال او عقلایی باشد [احتمال بجا] نباید روزه بگیرد و اگر روزه بگیرد باطل است مگر در صورتی که ضرر نداشته و قصد قربت کرده باشد.(7)

پی‌نوشت‌ها:

1. پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری (دام ظله)

2. دفتر آیت الله العظمی سیستانی (دام ظله)

3. دفتر آیت الله العظمی شبیری زنجانی (دام ظله)

4.  دفتر آیت الله العظمی علوی گرگانی (دام ظله)

5. دفتر آیت الله العظمی نوری همدانی (دام ظله)

6. خبرگزاری رسمی حوزه

7. همان



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
پرسش و پاسخ مرتبط