امر به معروف نسبت به پخش موسیقی در محل کار
پرسش :
صاحبکارم همیشه به نوارهای موسیقی مبتذل و غنا گوش می دهد و من هم مجبور به شنیدن آن هستم، آیا این کار برای من جایز است یاخیر؟
پاسخ :
همه مراجع تقلید: اگر احتمال تأثیر میدهید - با تحقّق سایر شرایط - باید او را نهی از منکر کنید و اگر نمیپذیرد، چنانچه مجبورید در آن مکان حضور داشته باشید، کار کردن در آنجا برای شما اشکال ندارد؛ ولی باید به موسیقی حرام گوش ندهید. و اگر صدای آن بدون دلخواه به گوش شما رسید، اشکال ندارد.[1]
تبصره 1: گوش دادن به غنا و موسیقی مناسب با مجالس لهو حرام است؛ امّا اگر فرد به موسیقی حرام یا غنا گوش ندهد ولی آن صدا به گوشش بخورد، مرتکب حرام نشده است؛ بنابراین به گوش خوردن صدای موسیقی حرام یا غنا، به خودی خود حرام نیست و چنانچه برای آنکه بخواهد خود را از گوش فرا دادن به آن صدا باز دارد، لازم باشد مشغول امر دیگری مثل کتاب خواندن یا گفتن ذکر و مانند آن باشد، باید این کار را انجام دهد و وظیفه امر به معروف و نهی از منکر نیز با تحقّق شرایط آن واجب است.
تبصره 2: اگر این شخص بتواند بدون زحمت و مشقّت، شغل مناسب دیگری پیدا کند، باید این راه را برگزیند. فرض مسأله جایی است که ترک آن مکان و انتخاب شغل دیگر، برای او دشوار و حرجی است.
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1139 و 1159؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2233 و 2234؛ مکارم، استفتائات، ج 1، س 1160؛ صافی، جامع الاحکام، ج 1، س 1016؛ تبریزی، صراط النجاة، ج 1، س1004 و استفتائات، س 1084؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 933 و 947؛ و 1158 و 1064؛ دفتر مراجع تقلید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.
همه مراجع تقلید: اگر احتمال تأثیر میدهید - با تحقّق سایر شرایط - باید او را نهی از منکر کنید و اگر نمیپذیرد، چنانچه مجبورید در آن مکان حضور داشته باشید، کار کردن در آنجا برای شما اشکال ندارد؛ ولی باید به موسیقی حرام گوش ندهید. و اگر صدای آن بدون دلخواه به گوش شما رسید، اشکال ندارد.[1]
تبصره 1: گوش دادن به غنا و موسیقی مناسب با مجالس لهو حرام است؛ امّا اگر فرد به موسیقی حرام یا غنا گوش ندهد ولی آن صدا به گوشش بخورد، مرتکب حرام نشده است؛ بنابراین به گوش خوردن صدای موسیقی حرام یا غنا، به خودی خود حرام نیست و چنانچه برای آنکه بخواهد خود را از گوش فرا دادن به آن صدا باز دارد، لازم باشد مشغول امر دیگری مثل کتاب خواندن یا گفتن ذکر و مانند آن باشد، باید این کار را انجام دهد و وظیفه امر به معروف و نهی از منکر نیز با تحقّق شرایط آن واجب است.
تبصره 2: اگر این شخص بتواند بدون زحمت و مشقّت، شغل مناسب دیگری پیدا کند، باید این راه را برگزیند. فرض مسأله جایی است که ترک آن مکان و انتخاب شغل دیگر، برای او دشوار و حرجی است.
پی نوشت:
[1]. خامنه ای، اجوبة الاستفتائات، س 1139 و 1159؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2233 و 2234؛ مکارم، استفتائات، ج 1، س 1160؛ صافی، جامع الاحکام، ج 1، س 1016؛ تبریزی، صراط النجاة، ج 1، س1004 و استفتائات، س 1084؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 933 و 947؛ و 1158 و 1064؛ دفتر مراجع تقلید.
منبع: احکام امر به معروف، علی گرجی، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، نشر معارف، ۱۳۹۵.