استفاده از سمبولهاى تمدنها و ادیان دیگر در ادبیات
پرسش :
برخى از شاعران و نویسندگان در سروده‌هاى شعرى و آثار داستانى خود از سمبولهاى تمدنها و ادیان دیگر که برخى از آنها ادیان شرک و الحادى نیز مى باشد، استفاده مى کنند. هنگامى که اعتراض مى شود، پاسخ آنان این است که این عمل از باب تعامل و ارتباط و گفتگوى تمدنها و فرهنگ هاى انسانى با همدیگر است؛ ولى هنگامى که خواننده، این تولیدات شعرى و داستانى را مى خواند تحت تأثیر این سمبولها قرار مى گیرد و چه بسا ممکن است این تأثیرات جنبه منفى هم داشته باشد. زیرا تحت تأثیر فرهنگ ها و افکار مغایر با افکار اسلامى مبتنى بر توحید، قرار خواهند گرفت. نظر جنابعالى در این مورد چیست؟
پاسخ :
هرگاه این اشعار تأثیرات منفى داشته باشد، سرودن آن جایز نیست.
منبع: یکصد و یک سوال و جواب پیرامون حقوق مالکیت فکری از نگاه فقهی، محمد اسحاق فیاض، مترجم: سرور دانش، ناشر: دبیرخانه کنگره تجلیل از مقام علمی آیت الله العظمی فیاض، 1392 ش.
هرگاه این اشعار تأثیرات منفى داشته باشد، سرودن آن جایز نیست.
منبع: یکصد و یک سوال و جواب پیرامون حقوق مالکیت فکری از نگاه فقهی، محمد اسحاق فیاض، مترجم: سرور دانش، ناشر: دبیرخانه کنگره تجلیل از مقام علمی آیت الله العظمی فیاض، 1392 ش.
