با حس انتقام‌جویی و کینه نسبت به خانواده شوهرم چه کنم؟
پرسش :
دختری ۲۴ ساله بوده و تقریبا ۲ سالی است ازدواج کرده‌ام و در این مدت تنش زیادی داشتم؛ به طوری که الان قصد دارم به روانپزشک مراجعه کنم. تنشهای به وجود آمده بیشتر در رابطه با خانواده همسرم است. همسرم مرد بسیار خوبی است و شاید هم بگویم ایده‌آل برای زندگی. ولی قضایایی در دوران عقد و بعد از آن به وجود آمد که به جای لذت بردن از زندگی، کارم شده حسرت خوردن و یک احساس انتقام جویی شدید نسبت به خانواده همسرم. و این موضوع به شدت همسرم را آزار میدهد ولی حس کینه و نفرت و انتقام جویی که من نسبت به خانواده‌اش دارم ناخودآگاه و غیر ارادی است. و در حال حاضر اصلا دوست ندارم با خانواده همسرم هیچ برخورد و رفت و آمدی داشته باشم و دوست دارم به طور کل ارتباطمان قطع شود و از طرفی مانعی برای همسرم نیستم که مثلا به خانواده اش سر نزد ولی همسرم این موضوع را نمی‌پذیرد. خواهشا کمک کنید. من خودم از همه بیشتر رنج و عذاب می‌کشم و نمی‌دانم چه کنم؟
پاسخ :
هرچند بنده در جریان جزییات پیش آمده نیستم و چه بسا حضرتعالی مورد اجحاف و ظلم واقع شده باشید اما تحقیقا توجه دارید که اختلاف نظر و سلیقه، امری کاملا طبیعی است، که شرط مدیریت آن و جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک چالش مستلزم اموری چون؛ سعه صدر، انعطاف‌پذیری، گذشت، مدارا، و... است.
از اینرو با توجه به اینکه شما دارای سرمایه و نعمت بی‌بدلیلی چون رضایت از همسر هستید و ایشان را فردی ایده‌آل می‌دانید (که جای تبریک دارد)، شایسته است که پاس این نعمت و به منظور حفظ و حراست آن، از خویش انعطاف بیشتری نشان دهید.
توقف در گذشته و اختلافات پیش آمده نه تنها کمکی به شما نخواهد کرد، بلکه رفته رفته ممکن است، رابطه حسنه حضرتعالی با همسرتان را نیز متاثر و تحت‌الشعاع قرار دهد (حقیقتی که متاسفانه شواهد و تجربیات فراوانی به آن گواهی می‌دهند) چرا که همسر حضرتعالی در عین حالی که به شما تعلق خاطر دارد به مادر و خانواده خویش نیز علاقمند و دلبسته است. لذا باید از هر رفتاری که ایشان را دچار تعارض در انتخاب می‌کند، اجتناب کنید.
هرچند حضرتعالی از ارتباط ایشان ممناعت نمی‌کنید، اما به پاس قدردانی از ایشان و خوبی‌هایشان، سعی کنید رفتاری داشته باشید که ایشان را نسبت به خود دلگرم‌تر نمایید. از آنجا که همسر حضرتعالی از اختلافات شما با مادرشان بی‌خبر نیستند، در صورتیکه شاهد همراهی شما با خود باشند، این همراهی را به حساب گذشت جنابعالی و احترام به خواسته‌های خود تفسیر می‌کنند و ایشان را نسبت به جبران ترغیب کرده و استحکام پایههای زندگی را به دنبال خواهد داشت.
شما نباید متن زندگی مشترک را (که عبارت است از احساس همدلی و صمیمیت با همسر) با حاشیه‌های آن (اختلاف با مادر شوهر) قربانی کنید. بلکه می‌بایست از هیچ‌کاری که به استحکام این متن می‌انجامد فروگذار نکنید.
همانطور که گفته شد تقابل شما با مادر شوهر، همسرتان را دچار تعارض خواهد کرد. این تعارض می‌تواند به اختلافات دامن زده و حواشی را بر متن حاکم کند که در نتیجه، سست شدن پایههای زندگی را به دنبال دارد. مضافا اینکه ممکن است ناخواسته و به صورت ناهشیار ایشان نیز متقابلا با مادر شما رفتاری مشابه را در پیش بگیرند و...
بر مبنای این نکات به صلاح زندگی حضرتعالی است که اولا به خاطر خودتان (لذتی که در عفو است در انتقام نیست) و ثانیا به خاطر همسرتان و ثالثا به خاطر زندگی مشترکتان، از رفتارهای تلافی‌جویانه فاصله بگیرید.
در این اثناء ضمن گفتگو و تعامل با همسر از ایشان بخواهید که، فراوانی رفت و آمد را در سطح معمول و منطقی و بدون از افراط و تفریط تنظیم نماید، تا حضرتعالی با مرور زمان خود را با شرایط وفق دهید.
به منظور اینکه سریعتر فضای کدورت را بشکنید، بر پایه روایات ودستاوردهای روانشناختی پیشنهاد می‌کنم برای مادر شوهر هر از چندگاهی هدیه تهیه کنید، جویای حال او شوید و از محبت خود سیرابش کنید. چنین رفتارهایی نه تنها زندگی را شیرینتر کرده و آز اسیبها جلوگیری می کند بلکه اجر، پاداش و رضایت الهی را نیز به دنبال دارد. چرا که در روایات فرموده‌اند:
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: «تَهادَوا تَحابُّوا، تَهادُوا فإنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائنِ؛[۱] به یکدیگر هدیه دهید، تانسبت به همدیگر با محبت شوید. به یکدیگر هدیه دهید؛ زیرا هدیه کینهها را مىبرد.»
على (علیه السلام) فرمودند: «الانسان عبید الاحسان؛[۲] انسانها بنده و غلام احسان است.»
به هر حال مستحضرید که محبت، قلوب را نرم می‌کند و گذشت و بخشودن از صفات انسانهای کریم و بزرگوار است و متقابلا کینه‌توزی از صفات مذموم و مورد نکوهش است.
برای شما و همسر محترمتان، از درگاه خداوند متعال، ایام بانشاط‌تری را مسئلت دارم.
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. الکافی: ۵/۱۴۴/۱۴.
[۲]. شرح غرر الحکم ج ۷ ص ۶۹.
منبع: www.soalcity.ir
هرچند بنده در جریان جزییات پیش آمده نیستم و چه بسا حضرتعالی مورد اجحاف و ظلم واقع شده باشید اما تحقیقا توجه دارید که اختلاف نظر و سلیقه، امری کاملا طبیعی است، که شرط مدیریت آن و جلوگیری از تبدیل شدن آن به یک چالش مستلزم اموری چون؛ سعه صدر، انعطاف‌پذیری، گذشت، مدارا، و... است.
از اینرو با توجه به اینکه شما دارای سرمایه و نعمت بی‌بدلیلی چون رضایت از همسر هستید و ایشان را فردی ایده‌آل می‌دانید (که جای تبریک دارد)، شایسته است که پاس این نعمت و به منظور حفظ و حراست آن، از خویش انعطاف بیشتری نشان دهید.
توقف در گذشته و اختلافات پیش آمده نه تنها کمکی به شما نخواهد کرد، بلکه رفته رفته ممکن است، رابطه حسنه حضرتعالی با همسرتان را نیز متاثر و تحت‌الشعاع قرار دهد (حقیقتی که متاسفانه شواهد و تجربیات فراوانی به آن گواهی می‌دهند) چرا که همسر حضرتعالی در عین حالی که به شما تعلق خاطر دارد به مادر و خانواده خویش نیز علاقمند و دلبسته است. لذا باید از هر رفتاری که ایشان را دچار تعارض در انتخاب می‌کند، اجتناب کنید.
هرچند حضرتعالی از ارتباط ایشان ممناعت نمی‌کنید، اما به پاس قدردانی از ایشان و خوبی‌هایشان، سعی کنید رفتاری داشته باشید که ایشان را نسبت به خود دلگرم‌تر نمایید. از آنجا که همسر حضرتعالی از اختلافات شما با مادرشان بی‌خبر نیستند، در صورتیکه شاهد همراهی شما با خود باشند، این همراهی را به حساب گذشت جنابعالی و احترام به خواسته‌های خود تفسیر می‌کنند و ایشان را نسبت به جبران ترغیب کرده و استحکام پایههای زندگی را به دنبال خواهد داشت.
شما نباید متن زندگی مشترک را (که عبارت است از احساس همدلی و صمیمیت با همسر) با حاشیه‌های آن (اختلاف با مادر شوهر) قربانی کنید. بلکه می‌بایست از هیچ‌کاری که به استحکام این متن می‌انجامد فروگذار نکنید.
همانطور که گفته شد تقابل شما با مادر شوهر، همسرتان را دچار تعارض خواهد کرد. این تعارض می‌تواند به اختلافات دامن زده و حواشی را بر متن حاکم کند که در نتیجه، سست شدن پایههای زندگی را به دنبال دارد. مضافا اینکه ممکن است ناخواسته و به صورت ناهشیار ایشان نیز متقابلا با مادر شما رفتاری مشابه را در پیش بگیرند و...
بر مبنای این نکات به صلاح زندگی حضرتعالی است که اولا به خاطر خودتان (لذتی که در عفو است در انتقام نیست) و ثانیا به خاطر همسرتان و ثالثا به خاطر زندگی مشترکتان، از رفتارهای تلافی‌جویانه فاصله بگیرید.
در این اثناء ضمن گفتگو و تعامل با همسر از ایشان بخواهید که، فراوانی رفت و آمد را در سطح معمول و منطقی و بدون از افراط و تفریط تنظیم نماید، تا حضرتعالی با مرور زمان خود را با شرایط وفق دهید.
به منظور اینکه سریعتر فضای کدورت را بشکنید، بر پایه روایات ودستاوردهای روانشناختی پیشنهاد می‌کنم برای مادر شوهر هر از چندگاهی هدیه تهیه کنید، جویای حال او شوید و از محبت خود سیرابش کنید. چنین رفتارهایی نه تنها زندگی را شیرینتر کرده و آز اسیبها جلوگیری می کند بلکه اجر، پاداش و رضایت الهی را نیز به دنبال دارد. چرا که در روایات فرموده‌اند:
رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله: «تَهادَوا تَحابُّوا، تَهادُوا فإنَّها تَذهَبُ بِالضَّغائنِ؛[۱] به یکدیگر هدیه دهید، تانسبت به همدیگر با محبت شوید. به یکدیگر هدیه دهید؛ زیرا هدیه کینهها را مىبرد.»
على (علیه السلام) فرمودند: «الانسان عبید الاحسان؛[۲] انسانها بنده و غلام احسان است.»
به هر حال مستحضرید که محبت، قلوب را نرم می‌کند و گذشت و بخشودن از صفات انسانهای کریم و بزرگوار است و متقابلا کینه‌توزی از صفات مذموم و مورد نکوهش است.
برای شما و همسر محترمتان، از درگاه خداوند متعال، ایام بانشاط‌تری را مسئلت دارم.
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. الکافی: ۵/۱۴۴/۱۴.
[۲]. شرح غرر الحکم ج ۷ ص ۶۹.
منبع: www.soalcity.ir
