اولین قارى قرآن کریم
پرسش :
اولین کسى که در حضور مشرکان آیات قرآن را تلاوت کرد چه کسى بود؟
پاسخ :
مسلمانان در مکه تصمیم گرفتند که دسته جمعى و در ملأ عام قرآن بخوانند و براى این امر ابن مسعود برگزیده شد و به او از قبل گفتند که مورد ضرب و شتم قرار مى گیرى.
تاریخ مى گوید: «فَغَدا عَلَیهِم فِى الضُّحى حَتّى اَتَى المَقامَ وَ قُرَیشٌ فى اَندِیَتِها ثُمَّ رَفَعَ صَوتَهُ وَ قَرَأَ سُورَةَ الرحمان فَلَمّا عَلِمَت قُرَیشٌ اَنَّهُ یَقرَءُ القُرآنَ قامُوا اِلَیهِ یَضرِبُونَهُ وَ هُوَ یَقرأ ثُمَّ انصَرَفَ الى اَصحابِهَ وَ قَد اَثَّرُوا فى وَجهِه فَقالُوا: هذَا الَّذى خَشینا عَلَیکَ فَقالَ: ما کانَ اَعداءُ اللّهِ اَهوَنُ عَلَىَّ مِنهُمُ الیَومَ وَ لَئِن شِئتُم لَاُغادِیَنَّهُم»؛
(فردا صبح هنگامى که قریش در نزدیکى مقام ابراهیم در جلسه مشورتى بودند در نزدیکى آنها با صداى بلند شروع به قرائت سوره رحمن نمود؛ قریش وقتى شنیدند که او قرآن مى خواند بر سرش ریختند و او را سخت کتک زدند در حالى که همچنان قرآن مى خواند. پس از آن برخاست و به نزد یارانش آمد این در حالى بود که آثار ضرب و جرح بر پیشانیش آشکار آنها بود. گفتند: ما از همین وضع بر تو مى ترسیدیم، گفت: باک ندارم این دشمنان خدا در نزد من بسیار کم ارزش اند، اگر بخواهید فردا نیز مى آیم و قرآن مى خوانم).(1)
پی نوشت:
(1). کامل، جلد 1، صفحه 502، و سیره ابن هشام، جزء 1، صفحه 336، و طبرى، جلد 2، صفحه 73.
منبع: پیام قرآن، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 ش، ج 8، ص 25.
مسلمانان در مکه تصمیم گرفتند که دسته جمعى و در ملأ عام قرآن بخوانند و براى این امر ابن مسعود برگزیده شد و به او از قبل گفتند که مورد ضرب و شتم قرار مى گیرى.
تاریخ مى گوید: «فَغَدا عَلَیهِم فِى الضُّحى حَتّى اَتَى المَقامَ وَ قُرَیشٌ فى اَندِیَتِها ثُمَّ رَفَعَ صَوتَهُ وَ قَرَأَ سُورَةَ الرحمان فَلَمّا عَلِمَت قُرَیشٌ اَنَّهُ یَقرَءُ القُرآنَ قامُوا اِلَیهِ یَضرِبُونَهُ وَ هُوَ یَقرأ ثُمَّ انصَرَفَ الى اَصحابِهَ وَ قَد اَثَّرُوا فى وَجهِه فَقالُوا: هذَا الَّذى خَشینا عَلَیکَ فَقالَ: ما کانَ اَعداءُ اللّهِ اَهوَنُ عَلَىَّ مِنهُمُ الیَومَ وَ لَئِن شِئتُم لَاُغادِیَنَّهُم»؛
(فردا صبح هنگامى که قریش در نزدیکى مقام ابراهیم در جلسه مشورتى بودند در نزدیکى آنها با صداى بلند شروع به قرائت سوره رحمن نمود؛ قریش وقتى شنیدند که او قرآن مى خواند بر سرش ریختند و او را سخت کتک زدند در حالى که همچنان قرآن مى خواند. پس از آن برخاست و به نزد یارانش آمد این در حالى بود که آثار ضرب و جرح بر پیشانیش آشکار آنها بود. گفتند: ما از همین وضع بر تو مى ترسیدیم، گفت: باک ندارم این دشمنان خدا در نزد من بسیار کم ارزش اند، اگر بخواهید فردا نیز مى آیم و قرآن مى خوانم).(1)
پی نوشت:
(1). کامل، جلد 1، صفحه 502، و سیره ابن هشام، جزء 1، صفحه 336، و طبرى، جلد 2، صفحه 73.
منبع: پیام قرآن، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، دار الکتب الاسلامیه، تهران، 1386 ش، ج 8، ص 25.