ازدواج مرد زناکار با زن زناکار و مشرکه و برعکس
پرسش :
بر اساس آیه 3 سوره مبارکه نور، مرد زناکار نکاح نمىکند جز با زن زناکار و مشرکه و برعکس؛ ولى در جامعه شاهد هستیم که مردانى بى بند و بار با زنان محجبه و با ایمان ازدواج مىکنند و بر عکس؛ مگر خداوند چنین نفرموده پس چرا ما شاهد چنین ازدواج هایى هستیم؟
پاسخ :
اول آیه «لا ینکح» و «لا ینکحها» به صورت جمله خبریه آمده است، ولى ذیل آیه، یعنى:«حُرِّمَ ذٰلِکَ عَلَى المُؤمِنین؛1 این کار بر مؤمنان حرام شده است.» و روایاتى که درباره این آیه از پیشوایان معصوم علیهم السلام نقل شده، شاهد بر این است که این آیه از واقعیت عینى خارجى خبر نمىدهد، بلکه در مقام بیان حکم شرعى است و با این بیان مسلمانان را بهطور تأکید از ازدواج با افراد زناکار و مشرک منع مىکند.
البته این حکم در روایات اسلامى مقید شده به مردان و زنانى که مشهور به زناکارى باشند و توبه نکرده باشند، بنابراین اگر کسى مشهور به این عمل نباشد و یا از اعمال گذشته خود کنارهگیرى و توبه کرده باشد، ازدواج با او اشکال ندارد؛2
چنان که در روایتى آمده است که از امام صادق علیه السلام از تفسیر این آیه پرسید؛ حضرت فرمود: «این آیه به زنان و مردانى اشاره دارد که مشهور به زناکارى باشند و امروز نیز چنین است، کسى که حد زنا بر او جارى شود یا به این عمل زشت مشهور گردد سزاوار نیست احدى با او ازدواج کند، تا توبه او ظاهر و شناخته شود.»3
ضمناً در این باره که آیا ازدواج با زناکار جایز است یا خیر؟ باید هرکس به فتواى مرجع تقلید خود مراجعه نماید. امام خمینى رحمه الله ازدواج با زناکار را مکروه مىدانستند.4
پینوشتها:
(1). نور/ 3
(2). المیزان علامه طباطبایى، ج 5، ص 79-80
(3). کافى، کلینى، ج 5، ص 354
(4). ر. ک: تحریرالوسیله، امام خمینى، ج 2، ص 287
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.
اول آیه «لا ینکح» و «لا ینکحها» به صورت جمله خبریه آمده است، ولى ذیل آیه، یعنى:«حُرِّمَ ذٰلِکَ عَلَى المُؤمِنین؛1 این کار بر مؤمنان حرام شده است.» و روایاتى که درباره این آیه از پیشوایان معصوم علیهم السلام نقل شده، شاهد بر این است که این آیه از واقعیت عینى خارجى خبر نمىدهد، بلکه در مقام بیان حکم شرعى است و با این بیان مسلمانان را بهطور تأکید از ازدواج با افراد زناکار و مشرک منع مىکند.
البته این حکم در روایات اسلامى مقید شده به مردان و زنانى که مشهور به زناکارى باشند و توبه نکرده باشند، بنابراین اگر کسى مشهور به این عمل نباشد و یا از اعمال گذشته خود کنارهگیرى و توبه کرده باشد، ازدواج با او اشکال ندارد؛2
چنان که در روایتى آمده است که از امام صادق علیه السلام از تفسیر این آیه پرسید؛ حضرت فرمود: «این آیه به زنان و مردانى اشاره دارد که مشهور به زناکارى باشند و امروز نیز چنین است، کسى که حد زنا بر او جارى شود یا به این عمل زشت مشهور گردد سزاوار نیست احدى با او ازدواج کند، تا توبه او ظاهر و شناخته شود.»3
ضمناً در این باره که آیا ازدواج با زناکار جایز است یا خیر؟ باید هرکس به فتواى مرجع تقلید خود مراجعه نماید. امام خمینى رحمه الله ازدواج با زناکار را مکروه مىدانستند.4
پینوشتها:
(1). نور/ 3
(2). المیزان علامه طباطبایى، ج 5، ص 79-80
(3). کافى، کلینى، ج 5، ص 354
(4). ر. ک: تحریرالوسیله، امام خمینى، ج 2، ص 287
منبع: پرسمان قرآنی فلسفه احکام، سید علی هاشمی نشلجی، نشر جمال، 1390.