شرایط اعراض و توطن

پرسش :

ساکنین روستای ما غالب فصول سال را در شهرهای همجوار با فاصلۀ بیش از مسافت شرعی زندگی می‌کنند و در آن شهرها خانۀ دوم و زندگی ثانوی دارند. آن‌ها فقط در ایّام تابستان به منطقۀ خود باز می‌گردند. بسیاری بدون...

پاسخ :
1. معیار اعراض، این است که عرف دیگر آن‌جا را محل زندگی و استقرار آن‌ها نداند و آن‌ها را از زندگی بالفعل در آن‌جا منقطع و کنده شده تلقی کند، اگر این معنا احراز نشود، آن‌جا هنوز وطن اوست.

2. خیر.

3. همین که قصد دارد آن‌جا وطن دائمی او باشد و در آن زندگی کند به گونه‌ای که اگر مسافرتی برای او پیش آید دوباره به همان‌جا برگردد و عرفاً شروع به زندگی در آن‌جا کرده باشد، آن‌جا وطن وی محسوب می‌شود. البته در صدق توطن معلوم نیست مجرد قصد دو-سه ماه زندگی کردن در سال کفایت کند؛ بله اگر بعد از این‌که صدق وطن حاصل شد، برای ترتب حکم وطن لازم نیست به مقدار سابق در آن‌جا زندگی کند.

4. این مقدار اقامت تا زمانی که آن‌جا وطن وی -به معنایی که ذکر شد- محسوب نشود، کفایت نمی‌کند.

5. کسی که شغلش مسافرت است در تمامی سفرها نمازش تمام است.

​​​​​​​​​​​​​​منبع: zanjani.net