چگونگی تقویت روحیه انتظار ظهور امام زمان علیه السلام
پرسش :
چگونه روحیه انتظار ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) را در خود تقویت کنیم؟
پاسخ :
اگر ما تابلویی از کارنامه و اهداف والای حضرت مهدی (علیه السلام) را ببینیم، حتماً منتظر آن حضرت خواهیم شد. گوشه‌ای از کارنامه حضرت، در دعای ندبه وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:
- ریشه ظلم را می‌کند: «اَینَ المُعَدُّ لِقَطع دابر الظَّلَمَة».
- انحرافات و کجی‌ها را درست می‌کند: «اَینَ الَمُنتَظَرُ لِاِقامَةَ الاَمتِ وَ اَلعِوَج».
- ستم و تجاوز را از بین می‌برد: «اَینَ المُرتَجی لِازالةِ الجَورِ وَ العُدوان».
- کتاب و حدود الهی احیا می‌شود: «اَینَ المُؤمِّلُ لِاِحیاءِ الکِتابِ وَ حُدُودِه».
- شوکت متجاوزین در هم شکسته می‌شود: «اَینَ قاصِمُ شَوکَةِ المُعتَدین».
- رشته‌های دروغ و افترا قطع می‌شود: «اَینَ قاطِعِ حَبائِلِ الکِذب وَ اَلافِتِراء».
- اولیای الهی عزیز و دشمنان ذلیل می‌شوند: «اَینَ مُعِزّ الاَولیاء وَ مُذِلُّ الاَعداء».
- افکار و سخنان متفرقه بر محور تقوا جمع می‌شود: «اَینَ جامعُ الکَلِمَةِ عَلَی التَّقوی».
با اقدامات آن حضرت، خرافات و پیرایه‌ها برکنار و شریعت ناب اسلام ظهور می‌یابد، عدالت واقعی برقرار می‌شود، کتاب خدا از مهجوریت خارج می‌گردد و محور گردش امور جامعه قرار می‌گیرد. از جنایتکاران تاریخ انتقام گرفته می‌شود و صدها مورد دیگر که در روایات و ادعیه به آنها اشاره شده است.
این نوع معرفت و آگاهی، انسان را وادار می‌کند که به امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان کسی که این اهداف را محقق می‌سازد؛ سلام بدهد؛ آن هم سلامی جامع. سلام بر قیامش، سلام بر قعودش، سلام بر رکوعش، سلام بر سجودش، سلام بر قنوتش: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ بِجَوامِع السَّلام، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقوُمَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقعُد، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَرکَعُ وَ تَسجُدُ، السلام عَلَیک حَینَ تُصَلّی و تَقنُت».(1)
این معرفت است که انسان را وادار می‌کند در فراق او اشک بریزد و بگوید: یا مهدی!: «برای من سخت است که همه را ببینم ولی تو را نبینم؛ عَزیزُ عَلَی اَن اَری الخَلقَ وَ لَا تُری».(2)
ای مهدی!: «راهی هست که تو را ملاقات کنم؛ هَل اِلَیکَ یابنَ اَحمَدَ سَبیلُ فَتُلقی؟»(3)
پی‌نوشت‌ها:
1. مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت آل یاسین.
2. همان، فرازی از دعای ندبه.
3. همان.
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
اگر ما تابلویی از کارنامه و اهداف والای حضرت مهدی (علیه السلام) را ببینیم، حتماً منتظر آن حضرت خواهیم شد. گوشه‌ای از کارنامه حضرت، در دعای ندبه وجود دارد که برخی از آنها عبارتند از:
- ریشه ظلم را می‌کند: «اَینَ المُعَدُّ لِقَطع دابر الظَّلَمَة».
- انحرافات و کجی‌ها را درست می‌کند: «اَینَ الَمُنتَظَرُ لِاِقامَةَ الاَمتِ وَ اَلعِوَج».
- ستم و تجاوز را از بین می‌برد: «اَینَ المُرتَجی لِازالةِ الجَورِ وَ العُدوان».
- کتاب و حدود الهی احیا می‌شود: «اَینَ المُؤمِّلُ لِاِحیاءِ الکِتابِ وَ حُدُودِه».
- شوکت متجاوزین در هم شکسته می‌شود: «اَینَ قاصِمُ شَوکَةِ المُعتَدین».
- رشته‌های دروغ و افترا قطع می‌شود: «اَینَ قاطِعِ حَبائِلِ الکِذب وَ اَلافِتِراء».
- اولیای الهی عزیز و دشمنان ذلیل می‌شوند: «اَینَ مُعِزّ الاَولیاء وَ مُذِلُّ الاَعداء».
- افکار و سخنان متفرقه بر محور تقوا جمع می‌شود: «اَینَ جامعُ الکَلِمَةِ عَلَی التَّقوی».
با اقدامات آن حضرت، خرافات و پیرایه‌ها برکنار و شریعت ناب اسلام ظهور می‌یابد، عدالت واقعی برقرار می‌شود، کتاب خدا از مهجوریت خارج می‌گردد و محور گردش امور جامعه قرار می‌گیرد. از جنایتکاران تاریخ انتقام گرفته می‌شود و صدها مورد دیگر که در روایات و ادعیه به آنها اشاره شده است.
توجه به این کارنامه و توجه به این که هستی به برکت او پا برجاست، انتظار را در ما شکوفا می‌کند. انتظار مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) انتظار همه خوبی‌هاست و محو همه بدی‌ها. مگر می‌شود کسی منتظر ظهور خوبی‌ها و محو بدی‌ها نباشد؟
این نوع معرفت و آگاهی، انسان را وادار می‌کند که به امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) به عنوان کسی که این اهداف را محقق می‌سازد؛ سلام بدهد؛ آن هم سلامی جامع. سلام بر قیامش، سلام بر قعودش، سلام بر رکوعش، سلام بر سجودش، سلام بر قنوتش: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ بِجَوامِع السَّلام، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقوُمَ، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَقعُد، اَلسَّلامُ عَلَیکَ حینَ تَرکَعُ وَ تَسجُدُ، السلام عَلَیک حَینَ تُصَلّی و تَقنُت».(1)
این معرفت است که انسان را وادار می‌کند در فراق او اشک بریزد و بگوید: یا مهدی!: «برای من سخت است که همه را ببینم ولی تو را نبینم؛ عَزیزُ عَلَی اَن اَری الخَلقَ وَ لَا تُری».(2)
ای مهدی!: «راهی هست که تو را ملاقات کنم؛ هَل اِلَیکَ یابنَ اَحمَدَ سَبیلُ فَتُلقی؟»(3)
اگر کسی به این معرفت برسد که ولی خدا هر روز برای ما دعا می‌کند و ما را از یاد نمی‌برد و واسطه‌ی فیض ماست؛ آن گاه عشق و علاقه‌اش به آن حضرت زیاد می‌شود.
پی‌نوشت‌ها:
1. مفاتیح الجنان، فرازی از زیارت آل یاسین.
2. همان، فرازی از دعای ندبه.
3. همان.
منبع: جهت نما (چهل پرسش و پاسخ مهدوی)، محسن قرائتی، ناشر: انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (علیه السلام)، چاپ دوم، تابستان 1393.
