پرسش :
ميخواهم آرام و خونسرد و خوددار باشم و در اين دنياي شلوغ و پراسترس کمي آرامش داشته باشم، باید چه کارهایی انجام دهم؟
پاسخ :
مسووليتهاي متعدد را نپذيريد: ممکن است از اينکه همواره کارهاي بسياري را با هم انجام ميدهيد به خود بباليد ولي بهطور قطع در حين کار احساس نداشتن تمرکز، نگراني و خستگي ميکنيد. در عهدهداري کارها هوشيار باشيد. کارها را يک به يک و به نوبت انجام دهيد. قدر لحظههاي عمر خود را بدانيد و از انجام کاري که به عهده گرفتهايد لذت ببريد و پس از انجام آن احساس موفقيت کنيد.
به موفقيتهاي خود بها دهيد: يک موفقيت، پيروزيهاي بعدي را به دنبال ميآورد و احساس خودکمبيني را از انسان دور ميکند. هر موقع مايوس شديد تنها کافي است تنها به يک چيز که موجب بالندگي شماست يا يک زمينه که در آن موفق بودهايد فکر کنيد.
به نيازهايتان اهميت دهيد: هميشه به فکر راضي و خوشحال کردن ديگران نباشيد. کمي هم به فکر نيازهاي معقول و مقبول خود باشيد. اين به معني خودخواهي نيست. به نقطه نظرات ديگران گوش دهيد ولي در عين حال انعطافپذير باشيد و نسبت به احساسات و عواطف خود نيز واقعگرا و بيرودربايستي باشيد.
از کار خود لذت ببريد: اگر هميشه براي انجام کاري تحت فشار هستيد يا از انجام کاري طفره ميرويد به اين معني است که از کاري که انجام ميدهيد لذت نميبريد اما به هر حال ناچاريد. پس روي جنبههاي لذتبخش آن تمرکز کنيد. يک ديد مثبت ميتواند تنشهاي دروني شما را بزدايد و به شما فرصت دهد که دريابيد چه تغييرات درازمدتي را ميتوانيد ايجاد کنيد. براي مثال ميتوانيد به تقدير و ستايش پاياني کار فکر کنيد يا به دستمزد حاصل از آن.
انعطافپذير باشيد: يک برنامه روزمره داشتن بسيار خوب و معقول است اما اجازه ندهيد که رعايت چنين برنامهاي سبب تنش و اضطراب شما شود. سختگيريهاي شديد سبب ميشود فرصتها را از دست بدهيد پس انرژي خود را بيهوده تلف نکنيد.
ميان کار و زندگي تعادل برقرار کنيد: تداخل و ادغام زندگي کاري و اداري با زندگي خصوصي موجب اختلالات فيزيکي و عاطفي ميشود. برنامه و زماني را براي توقف کار انتخاب کنيد و به آن پايبند باشيد. در خانه به کار فکر نکنيد و توجه خود را به زندگي خانوادگي معطوف کنيد.
عکسالعملهايتان را تغيير دهيد: شايد هميشه نتوانيد شرايط تنشزا را عوض کنيد پس سعي کنيد گاهي ديدگاه خود را نسبت به شرايط تغيير دهيد و احساسات خود را عوض کنيد.
منبع: http://salamat.com
مسووليتهاي متعدد را نپذيريد: ممکن است از اينکه همواره کارهاي بسياري را با هم انجام ميدهيد به خود بباليد ولي بهطور قطع در حين کار احساس نداشتن تمرکز، نگراني و خستگي ميکنيد. در عهدهداري کارها هوشيار باشيد. کارها را يک به يک و به نوبت انجام دهيد. قدر لحظههاي عمر خود را بدانيد و از انجام کاري که به عهده گرفتهايد لذت ببريد و پس از انجام آن احساس موفقيت کنيد.
به موفقيتهاي خود بها دهيد: يک موفقيت، پيروزيهاي بعدي را به دنبال ميآورد و احساس خودکمبيني را از انسان دور ميکند. هر موقع مايوس شديد تنها کافي است تنها به يک چيز که موجب بالندگي شماست يا يک زمينه که در آن موفق بودهايد فکر کنيد.
به نيازهايتان اهميت دهيد: هميشه به فکر راضي و خوشحال کردن ديگران نباشيد. کمي هم به فکر نيازهاي معقول و مقبول خود باشيد. اين به معني خودخواهي نيست. به نقطه نظرات ديگران گوش دهيد ولي در عين حال انعطافپذير باشيد و نسبت به احساسات و عواطف خود نيز واقعگرا و بيرودربايستي باشيد.
از کار خود لذت ببريد: اگر هميشه براي انجام کاري تحت فشار هستيد يا از انجام کاري طفره ميرويد به اين معني است که از کاري که انجام ميدهيد لذت نميبريد اما به هر حال ناچاريد. پس روي جنبههاي لذتبخش آن تمرکز کنيد. يک ديد مثبت ميتواند تنشهاي دروني شما را بزدايد و به شما فرصت دهد که دريابيد چه تغييرات درازمدتي را ميتوانيد ايجاد کنيد. براي مثال ميتوانيد به تقدير و ستايش پاياني کار فکر کنيد يا به دستمزد حاصل از آن.
انعطافپذير باشيد: يک برنامه روزمره داشتن بسيار خوب و معقول است اما اجازه ندهيد که رعايت چنين برنامهاي سبب تنش و اضطراب شما شود. سختگيريهاي شديد سبب ميشود فرصتها را از دست بدهيد پس انرژي خود را بيهوده تلف نکنيد.
ميان کار و زندگي تعادل برقرار کنيد: تداخل و ادغام زندگي کاري و اداري با زندگي خصوصي موجب اختلالات فيزيکي و عاطفي ميشود. برنامه و زماني را براي توقف کار انتخاب کنيد و به آن پايبند باشيد. در خانه به کار فکر نکنيد و توجه خود را به زندگي خانوادگي معطوف کنيد.
عکسالعملهايتان را تغيير دهيد: شايد هميشه نتوانيد شرايط تنشزا را عوض کنيد پس سعي کنيد گاهي ديدگاه خود را نسبت به شرايط تغيير دهيد و احساسات خود را عوض کنيد.
منبع: http://salamat.com