پرسش :
وظيفه شيعيان در دوران غيبت امام زمان (عج) چيست؟
پاسخ :
در زمینه غیبت امام عصر علیه السلام مهمترین پرسش همین است؛ چرا که در آیین اسلام، احکام و عقاید جنبه علمى و کاربردى دارد و اسلام هرگز طرف دار مسایل نظرى و تئوریک محض نیست. در روایتى از امام صادق علیه السلام آمده است: «الإیمانُ عَمَلٌ کلُّهُ؛ همه ایمان، رفتار است.»
بنابراین، مىتوان گفت که: وظیفه شیعه در زمان غیبت به عمل برمىگردد و شیعه باید در این دوران سخت امتحان و فتنه، کوشش و فعّالیت کند و با مراقبتها، اوّلاً: خود را از خطرات برهاند و ثانیاً: تا سر حدّ امکان در اصلاح امور نقش داشته باشد.
در این راستا، امامان علیهم السلام، سه دستور اساسى دادهاند:
1- انتظار و چشم به راه بودن براى ظهور و گشایش کار جهان.
2- مراقبت بر اعمال و تکالیف خاص.
3- خواندن برخى از ادعیه و اذکار.
در مورد تکلیف اوّل، انتظار فرج را بسیار ستودهاند؛ تا آنجا که تأکید شده است:
«أفضَلُ الْعبادَةِ انتظارُ الفَرَج؛ برترین عبادتها انتظار فرج است.»
یا فرمودهاند: «آن که چشم به راه ظهور و گشایش است، شهیدى را ماند که در راه خدا به خون خود آغشته شده است.»
در مورد تکلیف دوم، به باور خدا، پذیرش رسالت رسول، اقرار به احکام الهى، گردن نهادن ولایت امامان معصوم، بیزارى از دشمنان آنان، پارسایى، کوشش در راه عبادت و... سفارش کردهاند.
از باب نمونه در روایت امام باقر علیه السلام آمده است که: «عبادت خدا، فرع بر شناخت اوست.»
راوى مىپرسد: معرفة اللَّه چیست؟
حضرت فرمودند: «باور کردن خدا و رسول او و ولایت على(علیه السلام) و پیروى از وی و امامان هدایت و بیزارى از دشمنان آنان، خداوند این چنین شناخته مىشود.»
در مورد سوم نیز، دعاهایى از جمله: «اللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَک...، سَلامٌ عَلى آلِ یاسین...، اللّهُمَّ کنْ لِوَلیک... و ... توصیه شده است. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مؤمنان زمان غیبت را برادران خود خوانده و آنان را بسیار ستوده است.
وظایف ما در روزگار غیبت، معرفت خدا و معرفت رسول و معرفت امام و عمل به دستورات آنان و اعتلاى نام حضرت مهدى علیه السلام و نشر عقاید و افکار ایشان و رعایت جنبههاى تقوا و صلاح است.
مىتوان بسیارى از این وظایف را در دو زمینه اصلى اعتقادى و عملى به شرح زیر فهرست کرد:
1- اعتقاد به لزوم حجّت علیه السلام.
2- شناخت امام عصر علیه السلام و تلاش در افزودن آن و خواندن دعاى معرفت (اللّهمَّ عَرِّفنى نَفسَک).
3- تجدید پیمان بر توحید و نبوّت و ولایت و عرضه عقاید بر او (زیارت آل یاسین).
4- پیروى و اطاعت دقیق از آن حضرت.
5- چشم به راهى ظهور و فرج و خواندن دعاى فرج در قنوت.
6- داشتن حالت مراقبه در حفظ حریم الهى و اولیاى او.
7- استمداد و استغاثه از او در شدائد و خواندن دعاى «إلهى عَظُمَ الْبَلاءُ».
8- همّت و دعا براى ثبات قدم و خواندن دعاى عهد در سپیدهدم.
9- ایجاد محبّت قلبى و ابراز محبّت واقعى نسبت به حضرت مهدی علیه السلام که از جمله مصادیق آن، می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
الف: عرض ادب با تقدیم سلام و خواندن زیارت جمعه و دیگر زیارات آن حضرت علیه السلام.
ب: برخاستن در شنیدن و گفتن لقب مخصوص «قائم» و در خواست ظهور و فرج حضرت از خداوند.
ج: مقدّم داشتن ایشان در دعاها.
ه: خواندن آیة الکرسى پس از هر نماز و صدقه دادن براى سلامت ایشان.
د: هدیه نماز و اعمال مستحبّ (مثل خواندن قرآن، حج، عمره، زیارت ائمّه و...) به ایشان.
و ...
منبع: www.mahdishenakht.com
در زمینه غیبت امام عصر علیه السلام مهمترین پرسش همین است؛ چرا که در آیین اسلام، احکام و عقاید جنبه علمى و کاربردى دارد و اسلام هرگز طرف دار مسایل نظرى و تئوریک محض نیست. در روایتى از امام صادق علیه السلام آمده است: «الإیمانُ عَمَلٌ کلُّهُ؛ همه ایمان، رفتار است.»
بنابراین، مىتوان گفت که: وظیفه شیعه در زمان غیبت به عمل برمىگردد و شیعه باید در این دوران سخت امتحان و فتنه، کوشش و فعّالیت کند و با مراقبتها، اوّلاً: خود را از خطرات برهاند و ثانیاً: تا سر حدّ امکان در اصلاح امور نقش داشته باشد.
در این راستا، امامان علیهم السلام، سه دستور اساسى دادهاند:
1- انتظار و چشم به راه بودن براى ظهور و گشایش کار جهان.
2- مراقبت بر اعمال و تکالیف خاص.
3- خواندن برخى از ادعیه و اذکار.
در مورد تکلیف اوّل، انتظار فرج را بسیار ستودهاند؛ تا آنجا که تأکید شده است:
«أفضَلُ الْعبادَةِ انتظارُ الفَرَج؛ برترین عبادتها انتظار فرج است.»
یا فرمودهاند: «آن که چشم به راه ظهور و گشایش است، شهیدى را ماند که در راه خدا به خون خود آغشته شده است.»
در مورد تکلیف دوم، به باور خدا، پذیرش رسالت رسول، اقرار به احکام الهى، گردن نهادن ولایت امامان معصوم، بیزارى از دشمنان آنان، پارسایى، کوشش در راه عبادت و... سفارش کردهاند.
از باب نمونه در روایت امام باقر علیه السلام آمده است که: «عبادت خدا، فرع بر شناخت اوست.»
راوى مىپرسد: معرفة اللَّه چیست؟
حضرت فرمودند: «باور کردن خدا و رسول او و ولایت على(علیه السلام) و پیروى از وی و امامان هدایت و بیزارى از دشمنان آنان، خداوند این چنین شناخته مىشود.»
در مورد سوم نیز، دعاهایى از جمله: «اللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَک...، سَلامٌ عَلى آلِ یاسین...، اللّهُمَّ کنْ لِوَلیک... و ... توصیه شده است. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله مؤمنان زمان غیبت را برادران خود خوانده و آنان را بسیار ستوده است.
وظایف ما در روزگار غیبت، معرفت خدا و معرفت رسول و معرفت امام و عمل به دستورات آنان و اعتلاى نام حضرت مهدى علیه السلام و نشر عقاید و افکار ایشان و رعایت جنبههاى تقوا و صلاح است.
مىتوان بسیارى از این وظایف را در دو زمینه اصلى اعتقادى و عملى به شرح زیر فهرست کرد:
1- اعتقاد به لزوم حجّت علیه السلام.
2- شناخت امام عصر علیه السلام و تلاش در افزودن آن و خواندن دعاى معرفت (اللّهمَّ عَرِّفنى نَفسَک).
3- تجدید پیمان بر توحید و نبوّت و ولایت و عرضه عقاید بر او (زیارت آل یاسین).
4- پیروى و اطاعت دقیق از آن حضرت.
5- چشم به راهى ظهور و فرج و خواندن دعاى فرج در قنوت.
6- داشتن حالت مراقبه در حفظ حریم الهى و اولیاى او.
7- استمداد و استغاثه از او در شدائد و خواندن دعاى «إلهى عَظُمَ الْبَلاءُ».
8- همّت و دعا براى ثبات قدم و خواندن دعاى عهد در سپیدهدم.
9- ایجاد محبّت قلبى و ابراز محبّت واقعى نسبت به حضرت مهدی علیه السلام که از جمله مصادیق آن، می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
الف: عرض ادب با تقدیم سلام و خواندن زیارت جمعه و دیگر زیارات آن حضرت علیه السلام.
ب: برخاستن در شنیدن و گفتن لقب مخصوص «قائم» و در خواست ظهور و فرج حضرت از خداوند.
ج: مقدّم داشتن ایشان در دعاها.
ه: خواندن آیة الکرسى پس از هر نماز و صدقه دادن براى سلامت ایشان.
د: هدیه نماز و اعمال مستحبّ (مثل خواندن قرآن، حج، عمره، زیارت ائمّه و...) به ایشان.
و ...
منبع: www.mahdishenakht.com
