پاسخ به شبهه ای پیرامون مدت قیامت
پرسش :
شبهه: در سورهی سجده آیهی 5 گفته شده: روز قیامت برابر با هزار سال است و در سورهی معارج آیهی 4 گفته شده: روز قیامت برابر با پنجاه هزار سال است. آیا این، تناقض در گفتار نیست؟
پاسخ :
جواب شبهه:
قبل از بیان جواب، به نکته ای از لغت عرب اشاره می کنیم:
همچنان که در کتب لغت عرب گفته شده: کلمهی یوم دو معنا دارد. یکی به معنای یک روز که از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب را شامل می شود و یکی به معنای روزهای زیاد به هر مقدار که باشد، کما این که حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه می فرمایند: «الدَّهرُ یَومانِ یَومٌ لَکَ وَ یَومٌ عَلیکَ» روزگار دو روز است، روزی به نفع تو و روزی بر علیه تو.
کلمهی یوم در این حدیث، به معنای یک روز مُتعارف نیست، بلکه به معنای سال های زیاد است. در قرآن کریم، هر جا از قیامت تعبیر به یوم کرده است، مراد همان روزگار می باشد که به گزارش قرآن کریم، پنجاه هزار سال است.
و اما جواب شبهه:
مدّت برپایی قیامت پنجاه هزار سال است که در روایات آمده است در پنجاه موقف (ایستگاه) صورت می گیرد. بنابراین، آیهی 5 سورهی سجده در بیان هر موقف است که هزار سال طول می کشد و آیهی 4 سورهی مبارکهی معارج در بیان تمام مواقف پنجاه گانه است که پنجاه هزار سال طول می کشد. با این بیان، تناقضی بین آیات شریفه نیست. (1)
ملاحظه:
یکی دیگر از شبهاتی که سایت های ضدّ اسلامی در باب تناقضات عددی قرآن کریم مطرح کرده اند این است که؛ در سورهی قمر آیهی 19 گفته شده: قوم عاد در یوم النحس (یعنی در یک روز نحس) به هلاکت رسیدند و در سورهی فصلّت آیهی 16 گفته شده: قوم عاد در ایّام النحسات (یعنی در چند روز نحس) به هلاکت رسیدند. آیا این، تناقض در بیان عدد نیست؟
جواب این شبهه همان است که ما در مقدمه گفتیم؛ یعنی کلمهی یوم در آیهی 19 سورهی مبارکهی قمر، به معنای یک روز دوازده ساعته نیست، بلکه به معنای روزهای زیاد است که در سورهی فصلّت از آن تعبیر به ایّام النحسات شده است.
پینوشت:
1- تفسیر قرآن، بیان دکتر محمدعلی انصاری ذیل تفسیر آیهی 5 سورهی مبارکهی سجده.
منبع: پاسخ به شبهات اینترنتی (پاسخ به شبهاتی که سایت های ضد اسلامی و ضد شیعی منتشر کرده اند)، هادی کُردان، جلد اول، تهران: انتشارات شارق، چاپ پنجم، 1389ش.
جواب شبهه:
قبل از بیان جواب، به نکته ای از لغت عرب اشاره می کنیم:
همچنان که در کتب لغت عرب گفته شده: کلمهی یوم دو معنا دارد. یکی به معنای یک روز که از طلوع آفتاب تا غروب آفتاب را شامل می شود و یکی به معنای روزهای زیاد به هر مقدار که باشد، کما این که حضرت علی (علیه السلام) در نهج البلاغه می فرمایند: «الدَّهرُ یَومانِ یَومٌ لَکَ وَ یَومٌ عَلیکَ» روزگار دو روز است، روزی به نفع تو و روزی بر علیه تو.
کلمهی یوم در این حدیث، به معنای یک روز مُتعارف نیست، بلکه به معنای سال های زیاد است. در قرآن کریم، هر جا از قیامت تعبیر به یوم کرده است، مراد همان روزگار می باشد که به گزارش قرآن کریم، پنجاه هزار سال است.
و اما جواب شبهه:
مدّت برپایی قیامت پنجاه هزار سال است که در روایات آمده است در پنجاه موقف (ایستگاه) صورت می گیرد. بنابراین، آیهی 5 سورهی سجده در بیان هر موقف است که هزار سال طول می کشد و آیهی 4 سورهی مبارکهی معارج در بیان تمام مواقف پنجاه گانه است که پنجاه هزار سال طول می کشد. با این بیان، تناقضی بین آیات شریفه نیست. (1)
ملاحظه:
یکی دیگر از شبهاتی که سایت های ضدّ اسلامی در باب تناقضات عددی قرآن کریم مطرح کرده اند این است که؛ در سورهی قمر آیهی 19 گفته شده: قوم عاد در یوم النحس (یعنی در یک روز نحس) به هلاکت رسیدند و در سورهی فصلّت آیهی 16 گفته شده: قوم عاد در ایّام النحسات (یعنی در چند روز نحس) به هلاکت رسیدند. آیا این، تناقض در بیان عدد نیست؟
جواب این شبهه همان است که ما در مقدمه گفتیم؛ یعنی کلمهی یوم در آیهی 19 سورهی مبارکهی قمر، به معنای یک روز دوازده ساعته نیست، بلکه به معنای روزهای زیاد است که در سورهی فصلّت از آن تعبیر به ایّام النحسات شده است.
پینوشت:
1- تفسیر قرآن، بیان دکتر محمدعلی انصاری ذیل تفسیر آیهی 5 سورهی مبارکهی سجده.
منبع: پاسخ به شبهات اینترنتی (پاسخ به شبهاتی که سایت های ضد اسلامی و ضد شیعی منتشر کرده اند)، هادی کُردان، جلد اول، تهران: انتشارات شارق، چاپ پنجم، 1389ش.
