پرسش :
امام زمان عليه السلام با اصحاب خود بر سر چه اصولى پيمان مى‌بندند؟
پاسخ :
از برنامه ها و روش هاى امام مهدى عليه السلام پيمان گيرى از ياران خويش است. پيمان و بيعت در جامعه اسلامى از آغاز تشكيل حاكميت اسلام رسم شده و پايه‌گذارى نخستين مركزيت و حكومت اسلامى به دست مبارک پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله با آيين بيعت و پيمان گرفتن از يكايک مردم همراه بود.
امام مهدى عليه السلام نيز چون نياكان خويش از يارانش بيعت مى گيرد و با آنان پيمان مى بندد. پيمان امام بر سر اصولى است كه راه و رسم و شيوه و روش امام را در حكومت تبيين مى كند.
امام على عليه السلام مى فرمايد: «همانا قائم با يارانش پيمان مى بندد و از آنان بيعت مى گيرد كه: مسلمانى را دشنام ندهند ... حريمى را هتک نكنند، به خانه اى هجوم نبرند، كسى را به ناحق نزنند، طلا و نقره گنج نكنند، همچنين گندم و جو اندوخته نسازند. مال يتيمان را نخورند ... لباس خز و حرير نپوشند. كمر بند زرين نبندند ... در امور معاش به اندک بسنده كنند ... لباس درشت بپوشند و صورت بر خاك بگذارند ... و در راه خدا به جهادى شايسته دست يازند.
خود (امام) نيز متعهد مى شود كه از همان راهى كه آنان مى روند برود، و چون آنان لباس بپوشد و بر مركوبى مانند مركوب آنان سوار شود و چنان باشد كه آنان هستند. به اندک بسنده كند، و زمين را با يارى خداى دادگرى پركند پس از آن كه از ستم پر شده باشد ... و صاحب و دربانى نگمارد». (1)
پی نوشت:
1- منتخب الاثر، ص 469.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
از برنامه ها و روش هاى امام مهدى عليه السلام پيمان گيرى از ياران خويش است. پيمان و بيعت در جامعه اسلامى از آغاز تشكيل حاكميت اسلام رسم شده و پايه‌گذارى نخستين مركزيت و حكومت اسلامى به دست مبارک پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله با آيين بيعت و پيمان گرفتن از يكايک مردم همراه بود.
امام مهدى عليه السلام نيز چون نياكان خويش از يارانش بيعت مى گيرد و با آنان پيمان مى بندد. پيمان امام بر سر اصولى است كه راه و رسم و شيوه و روش امام را در حكومت تبيين مى كند.
امام على عليه السلام مى فرمايد: «همانا قائم با يارانش پيمان مى بندد و از آنان بيعت مى گيرد كه: مسلمانى را دشنام ندهند ... حريمى را هتک نكنند، به خانه اى هجوم نبرند، كسى را به ناحق نزنند، طلا و نقره گنج نكنند، همچنين گندم و جو اندوخته نسازند. مال يتيمان را نخورند ... لباس خز و حرير نپوشند. كمر بند زرين نبندند ... در امور معاش به اندک بسنده كنند ... لباس درشت بپوشند و صورت بر خاك بگذارند ... و در راه خدا به جهادى شايسته دست يازند.
خود (امام) نيز متعهد مى شود كه از همان راهى كه آنان مى روند برود، و چون آنان لباس بپوشد و بر مركوبى مانند مركوب آنان سوار شود و چنان باشد كه آنان هستند. به اندک بسنده كند، و زمين را با يارى خداى دادگرى پركند پس از آن كه از ستم پر شده باشد ... و صاحب و دربانى نگمارد». (1)
پی نوشت:
1- منتخب الاثر، ص 469.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
