پرسش :

پسر 12 ساله ام به منزل يکي از نزديکان مي رود که از ماهواره به شکل نادرست استفاده مي کنند. آيا اين گونه ارتباط ها روي فرزندم اثر نامطلوب خواهد داشت؟

پاسخ :
بدون ترديد، محيط بر روح و روان انسان اثر مي گذارد.
امام علي(ع) فرمود:
اذا خبثَ الزمانُ کسدت الفضائل(1)
آن گاه که زمان[ = محيط] پليد شود، فضيلت ها از بين خواهد رفت.
اگر محيط نامناسب، با استفاده نادرست از ماهواره همراه شود، بدتر خواهد بود. برخي از آثار منفي ماهواره بر نوجوان، فساد و تحريک هاي جنسي، توهين به ارزش هاي ديني( پيامبراکرم(ص))، ارزش هاي شيعي( امام حسين و امام مهدي(ع))، تفسيرهاي انحرافي از قرآن و... است.
نشانه اين تأثيرهاي منفي، شبهه هايي است که براي نوجوانان ايجاد مي شود و در قالب پرسش هاي فراوان خود را نشان مي دهد.
تأثير محيط، به ويژه بر ابتداي نوجواني(12 تا 14) به سبب بروز غريزه جنسي و زمينه شکل گيري شخصيت، افزون تر است.
چند توصيه
1. زمينه حضور فرزندتان را در چنين محيطي به طور غيرمستقيم از بين ببريد. براي اين هدف از راهکارهاي ذيل استفاده کنيد:
أ. ارتباط او را با خانواده هاي خوب، بيشتر کنيد( اگر فرزندتان به امور منفي گرايش دارد، طبيعي است که ارتباط با خانواده هاي مذهبي را برنمي تابد؛ بنابراين، بهتر است ابتدا، ارتباط او را با خانواده هاي سالم - گرچه چندان مذهبي نباشند- برقرار کنيد و بعد به تدريج او را با خانواده هاي مذهبي آشنا سازيد.
ب. امکانات جذاب و حلال( رايانه، الکترونيک، گرافيک، لوح هاي فشرده صوتي- تصويري مناسب، رمان هاي جذاب ارزشي، امکانات ورزشي و...) را در منزل برايش فراهم کنيد.
2. در صورت مقاومت و اصرار بر حضور در آن محيط نامناسب، شما نيز با او همراه باشيد تا بتوانيد به طور نامحسوس کنترلش کنيد.
3. در موقعيت هاي عاطفي(ر.ک: ج1، ص 41) و به طور غيرمستقيم درباره اثر نامطلوب محيط نامناسب و دوست ناسالم( ر.ک:ص 94 و 95) به او آگاهي دهيد.
ممکن است نوجوان شما در برابر هشدار شما بگويد که از دوست و محيط نامناسب اثر نمي پذيرد. در پاسخ او بگوييد که سيب هاي سالم، کنار يک سيب گنديده مي گندند.
انسان در صورتي از محيط هاي آلوده اثر نمي پذيرد که پايه هاي ايماني اش محکم شده باشد. شخصيت هاي مؤمني چون شهيد صياد شيرازي، شهيد عليرضا بابايي، مرحوم اقبال لاهوري و... در غرب تحصيل کردند؛ اما اثر نپذيرفتند.
اقبال لاهوري مي گويد: سال ها در کوره تعليمات غربي به سر بردم؛ ولي مانند ابراهيم که از آتش نمرود سالم بيرون آمد، من هم با فکر سالم، جان به در بردم.
پی نوشت:
1. ابن ابي الحديد، شرح نهج البلاغه، ج20، ص 270.
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388