پرسش :
دختر 16 سالهام به جهت ضعف اعتماد به نفس، از سخن گفتن در مهمانىها و جمع دوستان و نزديكان مىترسد؛ چگونه اعتماد به نفس او را بالا ببرم؟
پاسخ :
علت سكوت فرزند شما در جمع، به سبب نگرانى از اين است كه اگر صحبت كند، حرفهاى او بىارزش باشد و سبب خجالت يا تحقيرش شود يا مىترسد از او سؤالى كنند و پاسخش را نداند.
براى رفع اين مشكل، از شيوههاى ذيل استفاده كنيد:
1. با راهكارهاى ايجاد اعتماد به نفس، ميزان خودباورى او را افزايش دهيد (ر. ك: ص 64 - 62)؛
2. ارتباط او را با نزديكان درجه يك (مادربزرگ، پدربزرگ، عمو، دايى، خاله و...) در منزل خودتان و در مرحله بعد در منزل آنان بيشتر كنيد (فرزند شما در محيطهاى آشناتر، راحتتر سخن خواهد گفت)؛
3. به او پيشنهاد كنيد ابتدا در جمع كودكان (در مهمانىها) براى آنان قصه بگويد و بعد در جمع خانمهاى از محارم حرف بزند (البته مطالبى كوتاه و بديهى و از پيش تمرين شده و با واژگانى آشنا. در مرحله بعد در جمع خانمها و آقايان از محارم، سپس در جمع خانمهاى از محارم و غير محارم و سرانجام در جمعهاى عمومى؛
4. به فرزند خود بياموزيد كه هنگام سخن گفتن با ديگران، از گفت و گوهاى ساده (درباره تعطيلات، اخبار جديد، آب و هوا و...) آغاز كند و از سخن گفتن درباره مسائل خصوصى آنان (ازدواج، محل سكونت، شغل و...) بپرهيزد. او بايد مطلب آماده شده را در ذهن خود مرور، و با حفظ آرامش و لحن شمرده بيان كند؛
5. خوشرويى و تماس چشمى با ديگران هنگام گفت و گو بسيار مطلوب است؛
6. پيش از گفت و گو، سه بار تنفس عميق (ر. ك: ج 2، ص 131) اضطراب او را كاهش مىدهد؛
7. براى آمادگى بيشتر در سخن گفتن، جارى ساختن نام خدا بر زبان و تلاوت آيات 25 تا 28 سوره مباركه طه بسيار مؤثر است:
... رب اشرح لى صدرى و يسرلى أمرى و احلل عقدة من لسانى يفقهوا قولى.
پروردگارا! سينهام را گشادهساز و كارم را بر من آسان كن و گره از زبانم بگشاى تا گفتار مرا بفهمند.
فرزند شما بايد بداند كه وقتى تصميم بگيرد در جمعى سخن بگويد، افكار اضطرابآور به سوى او هجوم خواهند آورد تا از سخن گفتن بازش دارند. در اين زمان بايد قبل از هجوم ترس، بر ترس خود حمله كند و جلو اين گونه افكار را بگيرد و مطلب از پيش آماده شده را بىدرنگ بگويد.
امام على عليه السلام مىفرمايد:
اذا هبت امرا فقع فيه. (1)
وقتى از كارى مىترسى، خودت را در آن بينداز.
پی نوشت:
1. نهجالبلاغه، كلمه قصار 571.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
علت سكوت فرزند شما در جمع، به سبب نگرانى از اين است كه اگر صحبت كند، حرفهاى او بىارزش باشد و سبب خجالت يا تحقيرش شود يا مىترسد از او سؤالى كنند و پاسخش را نداند.
براى رفع اين مشكل، از شيوههاى ذيل استفاده كنيد:
1. با راهكارهاى ايجاد اعتماد به نفس، ميزان خودباورى او را افزايش دهيد (ر. ك: ص 64 - 62)؛
2. ارتباط او را با نزديكان درجه يك (مادربزرگ، پدربزرگ، عمو، دايى، خاله و...) در منزل خودتان و در مرحله بعد در منزل آنان بيشتر كنيد (فرزند شما در محيطهاى آشناتر، راحتتر سخن خواهد گفت)؛
3. به او پيشنهاد كنيد ابتدا در جمع كودكان (در مهمانىها) براى آنان قصه بگويد و بعد در جمع خانمهاى از محارم حرف بزند (البته مطالبى كوتاه و بديهى و از پيش تمرين شده و با واژگانى آشنا. در مرحله بعد در جمع خانمها و آقايان از محارم، سپس در جمع خانمهاى از محارم و غير محارم و سرانجام در جمعهاى عمومى؛
4. به فرزند خود بياموزيد كه هنگام سخن گفتن با ديگران، از گفت و گوهاى ساده (درباره تعطيلات، اخبار جديد، آب و هوا و...) آغاز كند و از سخن گفتن درباره مسائل خصوصى آنان (ازدواج، محل سكونت، شغل و...) بپرهيزد. او بايد مطلب آماده شده را در ذهن خود مرور، و با حفظ آرامش و لحن شمرده بيان كند؛
5. خوشرويى و تماس چشمى با ديگران هنگام گفت و گو بسيار مطلوب است؛
6. پيش از گفت و گو، سه بار تنفس عميق (ر. ك: ج 2، ص 131) اضطراب او را كاهش مىدهد؛
7. براى آمادگى بيشتر در سخن گفتن، جارى ساختن نام خدا بر زبان و تلاوت آيات 25 تا 28 سوره مباركه طه بسيار مؤثر است:
... رب اشرح لى صدرى و يسرلى أمرى و احلل عقدة من لسانى يفقهوا قولى.
پروردگارا! سينهام را گشادهساز و كارم را بر من آسان كن و گره از زبانم بگشاى تا گفتار مرا بفهمند.
فرزند شما بايد بداند كه وقتى تصميم بگيرد در جمعى سخن بگويد، افكار اضطرابآور به سوى او هجوم خواهند آورد تا از سخن گفتن بازش دارند. در اين زمان بايد قبل از هجوم ترس، بر ترس خود حمله كند و جلو اين گونه افكار را بگيرد و مطلب از پيش آماده شده را بىدرنگ بگويد.
امام على عليه السلام مىفرمايد:
اذا هبت امرا فقع فيه. (1)
وقتى از كارى مىترسى، خودت را در آن بينداز.
پی نوشت:
1. نهجالبلاغه، كلمه قصار 571.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
