پرسش :
دو فرزند دبستانىام هنگام تنهايى در منزل، براى خود خطر ايجاد مىكنند. چه مسائلى را براى مصونيت از خطرها به آنان بياموزم و چگونه؟
پاسخ :
شما ابتدا بايد زمينه رفتارهاى خطرساز را از بين ببريد و بعد با راهكارهاى مناسب، آنان را از اين گونه رفتارها باز داريد:
1. كودكان خود را تنها نگذاريد. يكى از زمينههاى حادثهساز، تنهايى كودكان زير 10 سال در منزل است. اگر سن آنان بيش از 10 سال است، در صورتى تنهايشان بگذاريد كه بين آنها روابط حسنهاى برقرار است. اگر دائم با هم دعوا مىكنند، تنها گذاشتن آنها در منزل، خطرآفرين خواهد بود؛
2. هنگام تنهايى فرزندان، مسؤوليتها را بين آنان تقسيم كنيد؛
3. زمينه خطر را با قرار دادن تلفنهاى ضرور (اورژانس، آتشنشانى، پليس و...) در دسترس آنان، كاهش دهيد؛
4. دانستن تلفن يكى از بزرگسالان مورد اعتماد بين نزديكان مىتواند جلو خطرهاى احتمالى را بگيرد.
افزون بر از بين بردن زمينههاى خطر، نكات ايمنى ذيل را نيز هنگام تنهايى در منزل به آنان بياموزيد؛
1. نشانى درست و دقيق منزل را به آنان بياموزيد تا هنگام ضرورت بتوانند به نيروهاى امدادگر، از مسيرهاى مناسب و بهتر آدرس بدهند؛
2. به آنان يادآور شويد كه در را روى غريبهها باز نكنند؛
3. سراغ اجاق نروند و آتش بازى نكنند (ر. ك: ص 105 و 106)؛
4. دست و پاى برادر يا خواهر خود را نبندند و هنگام بازى به سر همديگر ضربه نزنند؛
5. هنگام بازى، كيسههاى پلاستيكى و نايلونى را روى سر خود قرار ندهند و طناب را دور گردن همديگر نپيچند؛
6. روى پلهها بازى نكنند و روى نرده پلهها سر نخورند؛
7. هنگامى كه غذا يا آبنبات و يا شىء تيزى در دهان دارند، ندوند؛
8. بادام يا پسته و امثال آن را براى گرفتن با دهان باز، به هوا پرت نكنند؛
9. تفنگ بادى، نيزه دارت و تير و كمان را به سوى هم نشانه نروند؛
10. با ترقههاى خطرساز و مواد آتشزا بازى نكنند.(1)
شما مىتوانيد در قالب داستان يا نقل خاطرههاى دوران كودكى خود و نيز ايفاى نقش در بازى، مصونيت از خطرهاى پيش گفته را به فرزندانتان بياموزيد.
پی نوشت:
1. براى گروهى از كودكان بيش فعال (ر. ك: ج 1، ص 48 و 49) كه علاقه ويژه به رفتارها و بازىهاى خطرناك دارند، مراجعه به روانپزشك لازم است.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
شما ابتدا بايد زمينه رفتارهاى خطرساز را از بين ببريد و بعد با راهكارهاى مناسب، آنان را از اين گونه رفتارها باز داريد:
1. كودكان خود را تنها نگذاريد. يكى از زمينههاى حادثهساز، تنهايى كودكان زير 10 سال در منزل است. اگر سن آنان بيش از 10 سال است، در صورتى تنهايشان بگذاريد كه بين آنها روابط حسنهاى برقرار است. اگر دائم با هم دعوا مىكنند، تنها گذاشتن آنها در منزل، خطرآفرين خواهد بود؛
2. هنگام تنهايى فرزندان، مسؤوليتها را بين آنان تقسيم كنيد؛
3. زمينه خطر را با قرار دادن تلفنهاى ضرور (اورژانس، آتشنشانى، پليس و...) در دسترس آنان، كاهش دهيد؛
4. دانستن تلفن يكى از بزرگسالان مورد اعتماد بين نزديكان مىتواند جلو خطرهاى احتمالى را بگيرد.
افزون بر از بين بردن زمينههاى خطر، نكات ايمنى ذيل را نيز هنگام تنهايى در منزل به آنان بياموزيد؛
1. نشانى درست و دقيق منزل را به آنان بياموزيد تا هنگام ضرورت بتوانند به نيروهاى امدادگر، از مسيرهاى مناسب و بهتر آدرس بدهند؛
2. به آنان يادآور شويد كه در را روى غريبهها باز نكنند؛
3. سراغ اجاق نروند و آتش بازى نكنند (ر. ك: ص 105 و 106)؛
4. دست و پاى برادر يا خواهر خود را نبندند و هنگام بازى به سر همديگر ضربه نزنند؛
5. هنگام بازى، كيسههاى پلاستيكى و نايلونى را روى سر خود قرار ندهند و طناب را دور گردن همديگر نپيچند؛
6. روى پلهها بازى نكنند و روى نرده پلهها سر نخورند؛
7. هنگامى كه غذا يا آبنبات و يا شىء تيزى در دهان دارند، ندوند؛
8. بادام يا پسته و امثال آن را براى گرفتن با دهان باز، به هوا پرت نكنند؛
9. تفنگ بادى، نيزه دارت و تير و كمان را به سوى هم نشانه نروند؛
10. با ترقههاى خطرساز و مواد آتشزا بازى نكنند.(1)
شما مىتوانيد در قالب داستان يا نقل خاطرههاى دوران كودكى خود و نيز ايفاى نقش در بازى، مصونيت از خطرهاى پيش گفته را به فرزندانتان بياموزيد.
پی نوشت:
1. براى گروهى از كودكان بيش فعال (ر. ك: ج 1، ص 48 و 49) كه علاقه ويژه به رفتارها و بازىهاى خطرناك دارند، مراجعه به روانپزشك لازم است.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388