پرسش :
آيا دادن پول توجيبى به فرزندان لازم است؟ اگر پاسخ مثبت است، از چه سنى و چه مقدار؟
پاسخ :
بله، دادن پول توجيبى به كودكان و نوجوانان لازم است؛ زيرا:
1. مىتواند روشى آموزشى و تربيتى باشد. با پول توجيبى مىتوانيد به فرزند خود بياموزيد كه از دارايىهاى خود در زندگى آينده چگونه استفاده كند. پول توجيبى در حقيقت، شيوهاى براى آموزش مديريت پول (عقل معاش) به فرزندان است.
2. فرزند شما در صورت نداشتن پول توجيبى ممكن است با ديدن همسالانى كه از آن بهرهمند هستند، احساس كمبود و حقارت كند.
3. داشتن پول توجيبى و قرار دادن آن در يك كيف چرمى پول در جيب شلوار و استفاده از آن هنگام نياز به ويژه در حضور همسالان، احساس تشخص مىآورد.
4. يكى از علل دست درازى برخى كودكان به جيب پدر يا كيف مادر، نداشتن پول توجيبى است. تهيه خوراكىهاى لازم از سوى والدين و قرار دادن آنها در كيف يا جيب فرزند، به علل پيش گفته، جاى پول توجيبى را نمىگيرد.
مناسبترين سن براى دادن پول توجيبى منظم و با مقدار مشخص، ورود به دوره آموزشگاهى (مدرسه) است؛ زيرا در اين سن ياد مىگيرد كه چگونه پول را بشمارد و آن را عوض كند.
پول توجيبى از مقدار كمى آغاز مىشود و با توجه به سن فرزند و ورود به مقاطع تحصيلى بعدى افزايش مىيابد. مطلوب است مقدار آن در پايان مقطع ابتدايى 2 برابر آغاز آن باشد و با ورود به مقطع راهنمايى 3 برابر، در مقطع دبيرستان 5 برابر و با ورود به دانشگاه 7 برابر شود.
پيشنهاد مىكنم براى فرزندان بزرگتر خود در سالهاى آخر دبيرستان و دانشجويان، حسابى بانكى بگشاييد و پول توجيبى آنان رابه حسابشان واريز كنيد تا بتوانند هنگام نياز، از عابر بانك خود استفاده كنند. اين كار، احساس تشخص آنان را بيشتر مىكند.
توجه داشته باشيد كه معيار در ميزان پول توجيبى فرزند، فقط نياز او نيست؛ بلكه افزون بر آن، به ميزان تمكن مالى والدين، مدرسه، محل زندگى و دوستان و همسالانش نيز بستگى دارد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
بله، دادن پول توجيبى به كودكان و نوجوانان لازم است؛ زيرا:
1. مىتواند روشى آموزشى و تربيتى باشد. با پول توجيبى مىتوانيد به فرزند خود بياموزيد كه از دارايىهاى خود در زندگى آينده چگونه استفاده كند. پول توجيبى در حقيقت، شيوهاى براى آموزش مديريت پول (عقل معاش) به فرزندان است.
2. فرزند شما در صورت نداشتن پول توجيبى ممكن است با ديدن همسالانى كه از آن بهرهمند هستند، احساس كمبود و حقارت كند.
3. داشتن پول توجيبى و قرار دادن آن در يك كيف چرمى پول در جيب شلوار و استفاده از آن هنگام نياز به ويژه در حضور همسالان، احساس تشخص مىآورد.
4. يكى از علل دست درازى برخى كودكان به جيب پدر يا كيف مادر، نداشتن پول توجيبى است. تهيه خوراكىهاى لازم از سوى والدين و قرار دادن آنها در كيف يا جيب فرزند، به علل پيش گفته، جاى پول توجيبى را نمىگيرد.
مناسبترين سن براى دادن پول توجيبى منظم و با مقدار مشخص، ورود به دوره آموزشگاهى (مدرسه) است؛ زيرا در اين سن ياد مىگيرد كه چگونه پول را بشمارد و آن را عوض كند.
پول توجيبى از مقدار كمى آغاز مىشود و با توجه به سن فرزند و ورود به مقاطع تحصيلى بعدى افزايش مىيابد. مطلوب است مقدار آن در پايان مقطع ابتدايى 2 برابر آغاز آن باشد و با ورود به مقطع راهنمايى 3 برابر، در مقطع دبيرستان 5 برابر و با ورود به دانشگاه 7 برابر شود.
پيشنهاد مىكنم براى فرزندان بزرگتر خود در سالهاى آخر دبيرستان و دانشجويان، حسابى بانكى بگشاييد و پول توجيبى آنان رابه حسابشان واريز كنيد تا بتوانند هنگام نياز، از عابر بانك خود استفاده كنند. اين كار، احساس تشخص آنان را بيشتر مىكند.
توجه داشته باشيد كه معيار در ميزان پول توجيبى فرزند، فقط نياز او نيست؛ بلكه افزون بر آن، به ميزان تمكن مالى والدين، مدرسه، محل زندگى و دوستان و همسالانش نيز بستگى دارد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388