پرسش :
با توجه به اين كه پيامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) پسري نداشتند، چگونه افرادي ادعاي سيد بودن مي كنند؟
پاسخ :
در پاسخ دو نكته بيان مي داريم.
نكته اول: پيامبر اسلام (ص) سه پسر داشت: دو پسر از حضرت خديجه ( به نام هاي قاسم و عبدالله) و يك پسر از ماريه قبطيه ( به نام ابراهيم) اما در خردسالي از دنيا رفتند و نسل پيامبر از طريق پسر ها دوام نيافت، بلكه از طريق حضرت زهرا (س) دوام يافت.
نكته دوم: اگر چه عنوان "سيادت" به جهت پرتو وجودي پيامبر (ص) است، اما شعاع وجودي و نوري حضرت، به هاشم (جد دوم پيامبر) سرايت نمود و بني هاشم و بني عبدالمطلب به اين اين عنوان اعتباري مفتخر گشته اند.
توضيح:
سيد به معناي آقا و اطاعت شده (مطاع)، رئيس و بزرگ است.
سيادت عنواني است اعتباري براي مردان و زناني كه در طول نسب خويش به حضرت هاشم بن عبد مناف مي رسند. هر كس سلسله نسب او به هاشم يا فرزندان او برسد، سيد محسوب مي شود.(1)
اصطلاحاً به فرزندان هاشم، سيد مي گويند. برخي از اينان به عموهاي پيامبر مثل ابوطالب، عباس و حمزه مي رسند. بنابراين فرزندان عباس كه به آنان بني عباس مي گويند، سيد محسوب مي شوند. فرزندان ابوطالب به نام هاي طالب و عقيل و جعفر طيار و علي (ع) و نسل آنان (تا كنون هرچه هستند) سيدند.
فرزندان حضرت زهرا افزون بر اين كه از طريق مادري سيدند، از طريق پدرشان ، علي (ع) نيز سيد مي باشند.
با اين وجود تمامي ائمه معصومين و فرزندانشان از طريق علي (ع) به هاشم مي رسند از اين جهت نيز سيد هستند.
بنابراين سيادت تنها انتساب به پيامبر نيست، بلكه از جهت انتساب به طالب و علي و عقيل و جعفر (فرزندان ابوطالب) و انتساب به عباس و حمزه (عموهاي پيامبر) نيز سيادت حاصل شده است.
چون نسل پيامبر بيشتر مورد توجه مسلمانان بود و نسل حضرت از حضرت دخترش فاطمه (س) و علي (ع) مي باشند، بيش تر مورد توجه و احترام هستند. آنان از بين بقية سادات معروف تر و مشخص تر هستند.
سيد بودن به معناي داشتن حسنات و نيكي هاي اجداد نيست. كسي نمي تواند با ادعاي سيادت وانمود كند كه صفات اجداد طاهرينش در او نيز وجود دارد. حتي برخي از فرزندان بلاواسطه امامان مانند "جعفر كذاب " فرزند امام هادي (ع) انسان هاي درستكار نبودند.
پي نوشت ها :
1 - عروةالوثقي ، ج2، كتاب الخمس، فصل 2، مسئله 3.
eporsesh.com
در پاسخ دو نكته بيان مي داريم.
نكته اول: پيامبر اسلام (ص) سه پسر داشت: دو پسر از حضرت خديجه ( به نام هاي قاسم و عبدالله) و يك پسر از ماريه قبطيه ( به نام ابراهيم) اما در خردسالي از دنيا رفتند و نسل پيامبر از طريق پسر ها دوام نيافت، بلكه از طريق حضرت زهرا (س) دوام يافت.
نكته دوم: اگر چه عنوان "سيادت" به جهت پرتو وجودي پيامبر (ص) است، اما شعاع وجودي و نوري حضرت، به هاشم (جد دوم پيامبر) سرايت نمود و بني هاشم و بني عبدالمطلب به اين اين عنوان اعتباري مفتخر گشته اند.
توضيح:
سيد به معناي آقا و اطاعت شده (مطاع)، رئيس و بزرگ است.
سيادت عنواني است اعتباري براي مردان و زناني كه در طول نسب خويش به حضرت هاشم بن عبد مناف مي رسند. هر كس سلسله نسب او به هاشم يا فرزندان او برسد، سيد محسوب مي شود.(1)
اصطلاحاً به فرزندان هاشم، سيد مي گويند. برخي از اينان به عموهاي پيامبر مثل ابوطالب، عباس و حمزه مي رسند. بنابراين فرزندان عباس كه به آنان بني عباس مي گويند، سيد محسوب مي شوند. فرزندان ابوطالب به نام هاي طالب و عقيل و جعفر طيار و علي (ع) و نسل آنان (تا كنون هرچه هستند) سيدند.
فرزندان حضرت زهرا افزون بر اين كه از طريق مادري سيدند، از طريق پدرشان ، علي (ع) نيز سيد مي باشند.
با اين وجود تمامي ائمه معصومين و فرزندانشان از طريق علي (ع) به هاشم مي رسند از اين جهت نيز سيد هستند.
بنابراين سيادت تنها انتساب به پيامبر نيست، بلكه از جهت انتساب به طالب و علي و عقيل و جعفر (فرزندان ابوطالب) و انتساب به عباس و حمزه (عموهاي پيامبر) نيز سيادت حاصل شده است.
چون نسل پيامبر بيشتر مورد توجه مسلمانان بود و نسل حضرت از حضرت دخترش فاطمه (س) و علي (ع) مي باشند، بيش تر مورد توجه و احترام هستند. آنان از بين بقية سادات معروف تر و مشخص تر هستند.
سيد بودن به معناي داشتن حسنات و نيكي هاي اجداد نيست. كسي نمي تواند با ادعاي سيادت وانمود كند كه صفات اجداد طاهرينش در او نيز وجود دارد. حتي برخي از فرزندان بلاواسطه امامان مانند "جعفر كذاب " فرزند امام هادي (ع) انسان هاي درستكار نبودند.
پي نوشت ها :
1 - عروةالوثقي ، ج2، كتاب الخمس، فصل 2، مسئله 3.
eporsesh.com
