پرسش :
آيا مذهب حضرت علي(عله السلام) شيعه بوده يا سني و آيا در زمان حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) شيعه وجود داشته يا خير؟
پاسخ :
پيش از پاسخ به اين پرسش لازم است كه معني لغوي و اصطلاحي شيعه و سني را بشناسيم. سني در لغت به كسي گفته ميشود كه به سيره و روش پيامبر(ص) عمل ميكند و در اصطلاح بر كساني اطلاق ميشود كه ميگويند پيامبر(ص) بعد از خود جانشيني معرفي نكرده و انتخاب جانشين را به مردم واگذار نموده است و هر كس را كه مردم انتخاب كردند جانشين و خليفه پيامبر(ص) خواهد بود. علاوه بر اين اطاعت از گفتار و كردار صحابه پيامبر(ص) را هم چون سيره و سنت پيامبر(ص) واجب دانسته و در استنباط احكام شرعي بدان استناد ميجويند.
اما شيعه در لغت به معني پيرو و در اصطلاح به كسي گفته ميشود كه بر اين باور است كه رسول خدا(ص) به دستور خداوند بزرگ جانشين خود را معرفي فرموده است و اين جانشين همانا امام علي(ع) و فرزندان بزرگوار ايشان ميباشند كه بر اساس روايات پيامبر اكرم(ص) تعداد آنها دوازده نفر به تعداد نقباي بني اسراييل است. و در واقع وارثان علم پيامبر(ص) سنت ايشان همانند سنت جدشان رسول الله(ص) حجت بوده و به عنوان منبع استنباط احكام شرعي شيعه بدان تمسك ميجويد.
اينكه فرمودد آيا حضرت علي(ع) شيعه بوده يا سني گفتيم كه شيعه به معني پيرو ميآيد يعني پيرو حضرت علي(ع) پس در اين صورت آن حضرت امام و مقتدا بوده نه مقتدي و پيرو و در زمان رسول الله(ص) مذهب خاصي مطرح نبوده بلكه تمامي مسلمانان بويژه حضرت علي(ع) را دوست داشتند و در كنار آن حضرت بودند نظير مقداد، ابوذر و سلمان و اين حكايت از آن ميكند كه شيعه وجود داشته و هم چنين روايات فراواني از پيامبر(ص) راجع به فضيلت حضرت علي(ع) و شيعيانش از آن حضرت نقل شده است كه ابي سعيد خدري از قول پيامبر(ص) نقل ميكند كه ميفرمايد: «فقال هذا و شيعته هم الفائزون»، پيامبر(ص) اشاره به حضرت علي(ع) كرد و فرمود ايشان و شيعيانش در قيامت از رستگاران هستند.
www.eporsesh.com
پيش از پاسخ به اين پرسش لازم است كه معني لغوي و اصطلاحي شيعه و سني را بشناسيم. سني در لغت به كسي گفته ميشود كه به سيره و روش پيامبر(ص) عمل ميكند و در اصطلاح بر كساني اطلاق ميشود كه ميگويند پيامبر(ص) بعد از خود جانشيني معرفي نكرده و انتخاب جانشين را به مردم واگذار نموده است و هر كس را كه مردم انتخاب كردند جانشين و خليفه پيامبر(ص) خواهد بود. علاوه بر اين اطاعت از گفتار و كردار صحابه پيامبر(ص) را هم چون سيره و سنت پيامبر(ص) واجب دانسته و در استنباط احكام شرعي بدان استناد ميجويند.
اما شيعه در لغت به معني پيرو و در اصطلاح به كسي گفته ميشود كه بر اين باور است كه رسول خدا(ص) به دستور خداوند بزرگ جانشين خود را معرفي فرموده است و اين جانشين همانا امام علي(ع) و فرزندان بزرگوار ايشان ميباشند كه بر اساس روايات پيامبر اكرم(ص) تعداد آنها دوازده نفر به تعداد نقباي بني اسراييل است. و در واقع وارثان علم پيامبر(ص) سنت ايشان همانند سنت جدشان رسول الله(ص) حجت بوده و به عنوان منبع استنباط احكام شرعي شيعه بدان تمسك ميجويد.
اينكه فرمودد آيا حضرت علي(ع) شيعه بوده يا سني گفتيم كه شيعه به معني پيرو ميآيد يعني پيرو حضرت علي(ع) پس در اين صورت آن حضرت امام و مقتدا بوده نه مقتدي و پيرو و در زمان رسول الله(ص) مذهب خاصي مطرح نبوده بلكه تمامي مسلمانان بويژه حضرت علي(ع) را دوست داشتند و در كنار آن حضرت بودند نظير مقداد، ابوذر و سلمان و اين حكايت از آن ميكند كه شيعه وجود داشته و هم چنين روايات فراواني از پيامبر(ص) راجع به فضيلت حضرت علي(ع) و شيعيانش از آن حضرت نقل شده است كه ابي سعيد خدري از قول پيامبر(ص) نقل ميكند كه ميفرمايد: «فقال هذا و شيعته هم الفائزون»، پيامبر(ص) اشاره به حضرت علي(ع) كرد و فرمود ايشان و شيعيانش در قيامت از رستگاران هستند.
www.eporsesh.com
