پرسش :
چرا واقعاً پدر و مادر، جوانان و نوجوان خود را درك نمي كنند و هزاران مانع جلوي آنها مي گذارند. مثلاً رفتن به اردوهاي دوستانه كه برگزار مي شود، شانه كردن مو و استفاده از مواد آرايشي. جداً اگر صلاح ما را مي خواهند باور را بر اين دانيد كه اين روش بسيار غلطي است از نظر من.
پاسخ :
اصل گرايش به زيبايي و زيباسازي و زيبا دوستي، يك چيز فطري است. البته اين شايد با مقولة نوگرايي مقداري تفاوت بكند؛ نوگرايي چيز عامتري است. اين مسألة آرايش و لباس و اين چيزهايي كه شما گفتيد، مقولة خاصي است كه انسان، بخصوص جوان، از زيبايي و زيباسازي خوشش مي آيد و دلش مي خواهد كه خودش هم زيبا باشد؛ و اين عيبي هم ندارد؛ يك چيز طبيعي و قهري است؛ در اسلام هم منع نشده است. آن چيزي كه منع شده، فتنه و فساد است.
اين زيبايي و زيباسازي، بايستي موجب اين نشود كه در جامعه انحطاط و فساد به وجود بيايد؛ يعني ابتذال اخلاقي نبايد به وجود بيايد. چگونه؟ راههايش مشخص است. اگر ارتباط بي قيد و شرط و بي بندوباري در روابط زن و مرد وجود داشته باشد، اين موجب فساد خواهد شد. اگر به صورت افراطي به شكل مُدپرستي در بيايد، اين به فساد خواهد انجاميد. اگر اين مقولة زيباسازي و رسيدن به سر و وضع و لباس و امثال اينها، مشغلة اصلي زندگي بشود، انحراف و انحطاط است؛ مثل اين كه در دورة طاغوت، آن خانمهاي اعيان و اشراف، پشت ميز آرايش مي نشستند. فكر مي كنيد چند ساعت مي نشستند؟ شش ساعت! اين واقعيت دارد، و ما خبرهاي دقيق داشتيم كه شش ساعت مي نشستند! يك انسان، اين مدت براي آرايش صرف وقت كند، كه مي خواهد مثلاً به عروسي برود و موي سرش را، يا صورتش را اين طوري درست كند! اگر كار به اين شكل دربيابد، انحراف و انحطاط است؛ اما في نفسه، رسيدن به سر و وضع و لباس، بدون اين كه در آن خودنمايي و تبرج باشد، عيبي ندارد.
در اسلام، "تبرج" ممنوع است. تبرج، يعني همان خودنمايي زنان در مقابل مردان، براي جذب و فتنه انگيزي. اين، يك نوع فتنه است و خيلي اشكالات دارد. اشكالش فقط اين نيست كه اين دختر جوان، يا اين پسر جوان به گناه مي افتند ـ اين اولش است؛ شايد بتوان گفت كوچكترينش است ـ دنباله اش به خانواده ها مي رسد. اساساً آن گونه رابطة بي قيد و شرط و بي قيد و بند، براي بناي خانواده سم مهلك است؛ چون خانواده با عشق زنده است. اصلاً بناي خانواده با عشق است. اگر اين عشق ـ عشق به زيبايي، عشق به جنس مخالف ـ در صد جاي ديگر تأمين شد، ديگر آن پشتوانة قوي‌يي كه استحكام خانواده بايد داشته باشد، از بين خواهد رفت و خانواده ها متزلزل مي شود؛ به همين وضعي در مي آيد كه امروز متأسفانه در كشورهاي غربي هست؛ بخصوص در كشورهاي اروپاي شمالي و آمريكا.
اخيراً آمريكاييان بشدت دچار اين مشكل هستند؛ خانواده ها متلاشي مي شوند، و اين مصيبت بزرگي شده است. اين مصيبت هم در درجة اول، ضررش به خود خانمها برمي گردد. البته مردان هم بسيار سختيها مي كشند؛ اما بيشتر به زنان مي‌رسد؛ بعد هم به آن نسلي كه متولد مي شود. اين نسل بزهكار و تبهكار موجود دنيا و آمريكا را مي بينيد؟ اينها همه اش از آن جا شروع مي شود؛ يعني مقدمه و كليد شري است كه دنبالش همين طور پي در پي شرور مي آيد.
در اسلام، به مسألة زيبايي اهميت داده شده است. زياد شنيده ايم كه: "ان الله جميل و يحب الجمال"؛ خدا زيباست و زيبايي را دوست دارد. در خصوص رسيدن به سر و وضع، روايات زيادي در كتب حديثي ما هست. در كتاب "نكاح"، مفصل بحث مي شود كه مرد و زن بايستي به خودشان برسند. بعضي خيال مي كنند كه مثلاً مردان بايد موي سرشان را بتراشند؛ نه، در شرع، براي جوانان مستحب است كه موي سر بگذارند. در روايت هست كه "الشعر الحسن من كرامة الله فاكرموه"؛ موي زيبا، جزو كرامتهاي الهي است؛ آن را گرامي بداريد. يا مثلاً روايت دارد كه پيامبر اكرم "ص" وقتي مي خواستند نزد دوستانشان بيايند، به ظرف آب نگاه مي كردند و سر و وضع خود را مرتب مي كردند. آن زمان كه آينه به اين شكلي كه حالا هست و فراوان هم هست، نبود، جامعة مدينه هم كه فقير بود، پيامبر ظرف آبي داشتند، كه وقتي مي خواستند نزد دوستانشان بيايند، از آن به جاي آينه استفاده مي كردند. اين، نشان دهندة آن است كه سر و وضع مرتب، لباس خوب و گرايش به زيبايي چيز مطلوبي در شرع اسلام است، منتهي آن چيزي كه بد و مضر است آن است كه اين وسيله اي براي فتنه و فساد و تبرج بشود همان طور هم كه گفتم ضررهايش تا خانواده و نسل بعد هم مي رسد.
اخيراً در يكي از مجلات آمريكايي مطلبي ديدم؛ روزنامه هاي خودمان هم آن را منعكس كرده بودند. نوشته بودند كه دو بچة ده، دوازده ساله در مدرسه كمين گرفته بودند و با مسلسل، يك مشت بچه و معلم را به رگبار بستند! ببينيد، براي يك جامعه، اين چنين وضعيتي، واقعاً چه قدر بد و دردآور است. جنايتي خونسردانه و از روي بي خيالي، به خاطر تربيت بد. اينها همه اش دنبالة همان بي بندوباري است. (1)
پی نوشت:
1. ديدار با جوانان به مناسبت هفتة جوان، 7 ارديبهشت 1377
برگرفته از كتاب: پرسشها و پاسخها از محضر مقام معظم رهبري، مؤسسه قدر ولايت
اصل گرايش به زيبايي و زيباسازي و زيبا دوستي، يك چيز فطري است. البته اين شايد با مقولة نوگرايي مقداري تفاوت بكند؛ نوگرايي چيز عامتري است. اين مسألة آرايش و لباس و اين چيزهايي كه شما گفتيد، مقولة خاصي است كه انسان، بخصوص جوان، از زيبايي و زيباسازي خوشش مي آيد و دلش مي خواهد كه خودش هم زيبا باشد؛ و اين عيبي هم ندارد؛ يك چيز طبيعي و قهري است؛ در اسلام هم منع نشده است. آن چيزي كه منع شده، فتنه و فساد است.
اين زيبايي و زيباسازي، بايستي موجب اين نشود كه در جامعه انحطاط و فساد به وجود بيايد؛ يعني ابتذال اخلاقي نبايد به وجود بيايد. چگونه؟ راههايش مشخص است. اگر ارتباط بي قيد و شرط و بي بندوباري در روابط زن و مرد وجود داشته باشد، اين موجب فساد خواهد شد. اگر به صورت افراطي به شكل مُدپرستي در بيايد، اين به فساد خواهد انجاميد. اگر اين مقولة زيباسازي و رسيدن به سر و وضع و لباس و امثال اينها، مشغلة اصلي زندگي بشود، انحراف و انحطاط است؛ مثل اين كه در دورة طاغوت، آن خانمهاي اعيان و اشراف، پشت ميز آرايش مي نشستند. فكر مي كنيد چند ساعت مي نشستند؟ شش ساعت! اين واقعيت دارد، و ما خبرهاي دقيق داشتيم كه شش ساعت مي نشستند! يك انسان، اين مدت براي آرايش صرف وقت كند، كه مي خواهد مثلاً به عروسي برود و موي سرش را، يا صورتش را اين طوري درست كند! اگر كار به اين شكل دربيابد، انحراف و انحطاط است؛ اما في نفسه، رسيدن به سر و وضع و لباس، بدون اين كه در آن خودنمايي و تبرج باشد، عيبي ندارد.
در اسلام، "تبرج" ممنوع است. تبرج، يعني همان خودنمايي زنان در مقابل مردان، براي جذب و فتنه انگيزي. اين، يك نوع فتنه است و خيلي اشكالات دارد. اشكالش فقط اين نيست كه اين دختر جوان، يا اين پسر جوان به گناه مي افتند ـ اين اولش است؛ شايد بتوان گفت كوچكترينش است ـ دنباله اش به خانواده ها مي رسد. اساساً آن گونه رابطة بي قيد و شرط و بي قيد و بند، براي بناي خانواده سم مهلك است؛ چون خانواده با عشق زنده است. اصلاً بناي خانواده با عشق است. اگر اين عشق ـ عشق به زيبايي، عشق به جنس مخالف ـ در صد جاي ديگر تأمين شد، ديگر آن پشتوانة قوي‌يي كه استحكام خانواده بايد داشته باشد، از بين خواهد رفت و خانواده ها متزلزل مي شود؛ به همين وضعي در مي آيد كه امروز متأسفانه در كشورهاي غربي هست؛ بخصوص در كشورهاي اروپاي شمالي و آمريكا.
اخيراً آمريكاييان بشدت دچار اين مشكل هستند؛ خانواده ها متلاشي مي شوند، و اين مصيبت بزرگي شده است. اين مصيبت هم در درجة اول، ضررش به خود خانمها برمي گردد. البته مردان هم بسيار سختيها مي كشند؛ اما بيشتر به زنان مي‌رسد؛ بعد هم به آن نسلي كه متولد مي شود. اين نسل بزهكار و تبهكار موجود دنيا و آمريكا را مي بينيد؟ اينها همه اش از آن جا شروع مي شود؛ يعني مقدمه و كليد شري است كه دنبالش همين طور پي در پي شرور مي آيد.
در اسلام، به مسألة زيبايي اهميت داده شده است. زياد شنيده ايم كه: "ان الله جميل و يحب الجمال"؛ خدا زيباست و زيبايي را دوست دارد. در خصوص رسيدن به سر و وضع، روايات زيادي در كتب حديثي ما هست. در كتاب "نكاح"، مفصل بحث مي شود كه مرد و زن بايستي به خودشان برسند. بعضي خيال مي كنند كه مثلاً مردان بايد موي سرشان را بتراشند؛ نه، در شرع، براي جوانان مستحب است كه موي سر بگذارند. در روايت هست كه "الشعر الحسن من كرامة الله فاكرموه"؛ موي زيبا، جزو كرامتهاي الهي است؛ آن را گرامي بداريد. يا مثلاً روايت دارد كه پيامبر اكرم "ص" وقتي مي خواستند نزد دوستانشان بيايند، به ظرف آب نگاه مي كردند و سر و وضع خود را مرتب مي كردند. آن زمان كه آينه به اين شكلي كه حالا هست و فراوان هم هست، نبود، جامعة مدينه هم كه فقير بود، پيامبر ظرف آبي داشتند، كه وقتي مي خواستند نزد دوستانشان بيايند، از آن به جاي آينه استفاده مي كردند. اين، نشان دهندة آن است كه سر و وضع مرتب، لباس خوب و گرايش به زيبايي چيز مطلوبي در شرع اسلام است، منتهي آن چيزي كه بد و مضر است آن است كه اين وسيله اي براي فتنه و فساد و تبرج بشود همان طور هم كه گفتم ضررهايش تا خانواده و نسل بعد هم مي رسد.
اخيراً در يكي از مجلات آمريكايي مطلبي ديدم؛ روزنامه هاي خودمان هم آن را منعكس كرده بودند. نوشته بودند كه دو بچة ده، دوازده ساله در مدرسه كمين گرفته بودند و با مسلسل، يك مشت بچه و معلم را به رگبار بستند! ببينيد، براي يك جامعه، اين چنين وضعيتي، واقعاً چه قدر بد و دردآور است. جنايتي خونسردانه و از روي بي خيالي، به خاطر تربيت بد. اينها همه اش دنبالة همان بي بندوباري است. (1)
پی نوشت:
1. ديدار با جوانان به مناسبت هفتة جوان، 7 ارديبهشت 1377
برگرفته از كتاب: پرسشها و پاسخها از محضر مقام معظم رهبري، مؤسسه قدر ولايت
