پرسش :

مي گويند فرزند صالح گلي از گلهاي بهشت است؛ اولا بچه صالح داشتن زحمات زيادي را مي طلبد كه هم پدر و مادر نقش دارند و هم خود فرزند. بنابراين سوال من اين است كه اگر خود ما در اين دنيا اعمال صالح انجام دهيم كه ذخيره آخرتمان باشد، بهتر از آن نيست كه زحمت بچه بزرگ كردن را بكشيم تا شايد او بعد از مرگمان خيرات براي ما بفرستد؟

پاسخ :
در پاسخ به این پرسش به مطالب ذیل توجه نمایید :
1- نیاز به فرزند نیازی فطری است و با صرف نظر از آثار و برکاتی که فرزند صالح در دنیا و آخرت برای والدین دارند داشتن فرزند تامین کننده و ارضا کننده این نیاز فطری و طبیعی است .
2- هدف اصلی از ازدواج ، تکثیر نسل و بقای نوع است و ممانعت از پیدایش فرزند نوعی مبارزه با این هدف از ازدواج است و در واقع نوعی مبارزه با تکوین و سنت الهی است .
3- صاحب فرزند صالح نشدن به امید اعمال صالح و تکیه بر آنها و بی نیازی از اعمال صالحی که پس از مرگ والدین از ناحیه فرزندان به آنها می رسد عاقلانه نیست زیرا تضمینی نیست که انسان در وقت مرگ ، با ایمان از دنیا برود و اعمال صالح او باقی بماند و حبط نشود .
4- فرزند انسان در واقع ادامه و استمرار وجود انسان است و اعمال صالحی که آنها انجام می دهند در واقع ادامه اعمال صالح والدین پس از مرگ آنها است و اعمال والدین هر چه قدر هم که نیک و صالح باشد با مرگ آنها به پایان می رسد و جای وجود فرزند صالح را نمی گیرد . اعمال ناقص والدین پس از مرگشان توسط فرزندشان کامل می شود و بر این اساس نماز و روزه قضا و فوت شده والدین باید توسط فرزند پسر بزرگتربه جا آورده شود و اگر انسان فرزندی نداشته باشد از این برکات و مواهب محروم خواهد بود .
www.porseman.org