پرسش :

من تمايل ندارم فرزندم با مانتو شلوار بيرون برود. او 13 سالش است و وقتي به او مي گويم چادر سرت كن ناراحت مي شود به چه طريق مي توانم او را راهنمايي و ارشاد كنم و اونم مي دونم كه او تحت تأثير همكلاسي هاش قرار گرفته است.

پاسخ :
فرزندتان به دوره نوجواني وارد شده است. در اين دوره والدين بايد روش برخورد و تعاملشان را با فرزند خود تغير دهند و بر اساس فرمايش رسول اکرم(ص) که مي فرمايد: « هفت سال سوم زندگي يعني از 14 تا 21 مرحله وزارت و مشورت کردن با اوست»، نوع گفتگو و برخورد خود را شکل دهند.پيامبر اکرم(ص) در روايتي مي فرمايند: « الولد سيد سبع سنين، عبد سبع سنين و وزير سبع سنين يعني فرزند در 7 سال اول سيد و آقاست و امر او(تا آنجا که به ضرر او يا ديگران نيست) اطاعت مي شود، در 7 سال دوم(از 7 سالگي تا 14 سالگي) روحيه اطاعت و پذيرش در او شکل مي گيرد، اما در هفت سال سوم يعني 14 تا 21 سالگي شأنيت وزارت و مشاوره و گفتگو در سطح معاون والدين پيدا مي کند. بر اين اساس چه زيباست از امر و نهي کردن نوجوان اجتناب کرد و به جاي آن از باب گفتگو و احترام به سخنان او و پس از شنيدن انديشه ها و سخنان او، رهنمودهايي را به او ارائه کرد.طبيعي است ويژگي ديگران نوجوانان آن است که سخنان و انديشه هاي والدين را از باب پند و اندرز و نصيحت نمي تواند بشنود. پس والدين نبايد در قالب نصيحت او را از عملي برحذر دارد. بلکه در قالب مشورت و ارائه نقطه نظر خود با او به گفتگو بنشينيد. ويژگي سوم نوجوان آن است که او در اين مرحله مي تواند مفاهيم نظري و انتزاعي را بفهمد و براي هر سخن و ادعايي به دنبال دليل و منطق آن است. از باب سخن بزرگ ترها و لزوم احترام به آنها نمي تواند سخني و ايده اي را بپذيرد بلکه بايد مستدل،‌ منطقي و قانع کننده باشد و بتواند در چارچوب منطقي و استدلالهاي عقلي خود آن را بفهمد و بپذيرد پس با رشد شناختي نوجوان، او به دنبال، استدلال، منطق و دليل قانع کننده است و هرگز نمي تواند سخن ديگري هر چند پدر او يا رهبران مذهبي باشد به صورت تحميل شده از طرف آنها بپذيرد.ويژگي چهارم نوجوان، اعتماد به نفس بالاست و مي خواهد مستقلا با تکيه بر انديشه ها و فکرهاي خود مطالب را بپذيرد. اگر تا کنون به يک نوع اطاعت و پذيرش دوران کودکي عادت داشت. اکنون در اين سن از نظر رواني مي خواهد مستقلا و با تکيه بر فکر خود مطالب را حلاجي کند و بپذيرد و از تحميل سخن و ايده ديگران گريزان است.(هر چند سخن والدين يا ... باشد که قبلا هم به آنها اعتماد داشت)ويژگي پنجم نوجواني تعلق به گروه هم سن و سالان است، الگوگيري از هم سالان در نوجواني به اوج مي رسد، زيرا همسالان به او بها مي دهند و او را مي پذيرند و بدين وسيله احساس فرديت و هويت مي کند و لذا مي خواهد رفتار خود را بر اساس رفتار و انديشه هاي همسالان خود شکل دهد.بر اساس آنچه بيان شد، توصيه مي شود:1. هرگز سعي نکنيد سخن خود را بر او تحميل کنيد.3. در کارهايي منزل و مدرسه و بيرون با او مشورت کنيد تا احساس ارزش و اهميت کند.3. با استدلال و منطق موضوع حجاب و کيفيت آن را و انواع حجاب و ارزش هر يک را با يکديگر به بحث و تبادل نظر گذاشته و مزايا و معايب هر يک را با يکديگر گفتگو کنيد.4. صريحا با رفتارهاي او و از جمله چگونگي پوشش او مخالفت نکنيد.5. او را سرزنش نکنيد.6. الگوهايي جديد به او معرفي کنيد يعني دوستان صميمي و ارزش مدار و چادري را به تدريج در گردونه دوستان او قرار دهيد.(تدبير در اين زمينه بسيار مهم است و دقيق)
www.porseman.org