پرسش :
ﺷﺨﺼﻲ ﻳﻚ ﻗﺴﻤﺖ از ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﺧﻮدش ﻛﻪ دو ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻮد وﻗﻒ ﺑﺮای ﻣﺪرﺳﻪ ﺣﻔﺎﻇﺖ اﻻﻳﻤﺎن ﻧﻤﻮد، ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ و ﻓﺎﻣﻴﻞﻫﺎی ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮد دﻋﻮت ﻧﻤﻮده و ﻫﻤﻪ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ اﻳﻦ وﻗﻒ ﻣﻄﻠﻊ ﻛﺮده . ﻫﻤﻪ ﺣﻀﺎر ﻣﺠﻠﺲ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ اﻳﻦ ﺣﺮف ﺑﻪ ﺻﻠﻮات ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ و آل ﻣﺤﻤﺪ(ص) اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻛﺮدﻧﺪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﺎر ﮔﻔﺖ: «ﻣﺪرﺳﻪای ﻛﻪ ﻗﺒﻞ در ﻣﺴﺠﺪ اداﻣﻪ دارد ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ وﻗﻔﻲ ﺧﻮد ﻛﻪ اﻣﺮوز وﻗﻒ ﻛﺮدم اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻢ».ﻳﻚ ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه را ﻫﻢ ﺗﺸﻜﻴﻞ داد، ﺑﻌﺪ از ﻳﻚ ﻣﺎه داﻣﺎد و ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﻣﺪرﺳﻪ در دﻓﺘﺮ دوﻟﺘﻲ آن ﺷﻬﺮ اﻳﻦ وﻗﻒ رﺳﻤﺎ ﺛﺒﺖ ﻛﺮدﻧﺪ و واﻗﻒ روی ﻫﺮ ﺻﻔﺤﻪ اﻣﻀﺎء ﻧﻤﻮد. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ واﻗﻒ ﻣﺮﺣﻮم ﺷﺪه، داﻣﺎد او ﻣﻲﮔﻮﻳﺪ ﻃﺒﻖ ﺳﻨﺪ ﭘﺰﺷﻜﻲ واﻗﻒ ﺻﺤﻴﺢ اﻟﺪﻣﺎغ ﻧﺒﻮده ﻟﺬا وﻗﻒ ﺻﺤﻴﺢ ﻧﻴﺴﺖ. از وﻗﻔﻨﺎﻣﻪ اﺛﺒﺎت ﻧﻤﻲﺷﻮد ﻛﻪ ﺻﻴﻐﻪ وﻗﻒ ﺧﻮاﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ. داﻣﺎد ﻣﺬﻛﻮر از ﺑﻌﻀﻲ از ﻋﻠﻤﺎء ﻓﺘﻮای ﻋﺪم وﻗﻒ را ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻋﻠﻤﺎء ﺑﺮ ﻗﻮل داﻣﺎد ﻣﺬﻛﻮر اﻋﺘﻤﺎد ﻧﻤﻮدﻧﺪ و ﺑﺪون اﺳﺘﻔﺴﺎر از ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﻣﺪرﺳﻪ و دﺧﺘﺮ و زوﺟﻪ واﻗﻒ ﻓﺘﻮای ﻋﺪم اﺛﺒﺎت وﻗﻒ را دادﻧﺪ. اﻟﻒ) ﺗﻜﻠﻴﻒ ﺷﺮﻋﻲ ﻫﻴﺌﺖ ﻣﺪﻳﺮه ﭼﻴﺴﺖ آﻳﺎ از وﻗﻒ دﺳﺖ ﺑﺮدار ﺷﻮد وﻗﺘﻲ ﻛﻪ دادﮔﺎه ﻫﻨﺪ در ﺣﻖ داﻣﺎد ﻗﻀﺎوت ﻛﻨﺪ و ﻻزم ﺑﻪ ذﻛﺮ اﺳﺖ ﻛﻪ دوﻟﺖ، دوﻟﺖ ﻛﻔﺮ اﺳﺖ؟ ب)آﻧﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ وﻗﻒ ﺑﺎ ﺧﺒﺮﻧﺪ و ﺑﺮ وﻗﻒ ﺑﻮدن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻳﻘﻴﻦ دارﻧﺪ آﻳﺎ ﺑﺮای آﻧﻬﺎ ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ ﻛﻪ از داﻣﺎد ﻣﺬﻛﻮر ﻗﻄﻊ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﺑﻜﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﺧﻴﺮ؟ ج) ﻧﻤﺎز ﺧﻮاﻧﺪن در آن ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن وﻗﻒ ﺑﺮای ﻏﺎﺻﺐ ﭼﻪ ﺣﻜﻢ دارد ؟ د) آﻳﺎ ﺻﻴﻐﻪ ﺧﻮاﻧﺪن در ﻋﺮﺑﻲ ﺷﺮط واﺟﺐ ا ﺳﺖ ﻳﺎ در ﻫﺮ زﺑﺎن اﻳﻦ ﻣﻔﻬﻮم را اداء ﻛﺮدن ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻣﻲﻛﻨﺪ؟ ﻫـ) وﻗﺘﻲ ﻣﺆﻣﻨﻴﻦ و ﻓﺎﻣﻴﻠﻬﺎی واﻗﻒ ﺷﻬﺎدت ﻣﻲدﻫﻨﺪ ﻛﻪ واﻗﻒ ﺻﺤﻴﺢ اﻟﺪﻣﺎغ ﺑﻮده و در ﻣﻘﺎﺑﻞ داﻣﺎد ﻣﺬﻛﻮر و دﺧﺘﺮش ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﻳﻦ ﻣﻠﻚ اﺧﺘﻼل ذﻫﻨﻲ واﻗﻒ را اﺛﺒﺎت ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﻘﺪم ﺑﺮ ﻗﻮل ﭼﻪ ﻛﺴﻲ اﺳﺖ ؟
پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی :
در ﺗﺤﻘﻖ وﻗﻒ ﺻﻴﻐﻪ ﻋﺮﺑﻲ و ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺑﻲ ﺷﺮط ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻌﺎﻃﺎت ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﺘﻮﻟﻲ ﻳﺎ ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ داده ﺷﻮد ﺑﻌﻨﻮان وﻗﻒ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﺗﺤﻘﻖ وﻗﻒ و ﺷﻴﺎع آن ﻫﺮ ادﻋﺎﺋﻲ ﺑﺮ ﻋﺪم ﺻﺤﺖ وﻗﻒ ﻣﺴﻤﻮع ﻧﻴﺴﺖ.
منبع : اﺳﺘﻔﺘﺎﺋﺎت ﺑﺎب وﻗﻒ، ﺣﻀﺮت آﻳﺖ الله اﻟﻌﻈﻤﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪای ﻣﺪﻇﻠﻪ اﻟﻌﺎﻟﻲ، ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن اوﻗﺎف ، مهر1390
پاسخ از حضرت آیت الله العظمی خامنه ای مدظله العالی :
در ﺗﺤﻘﻖ وﻗﻒ ﺻﻴﻐﻪ ﻋﺮﺑﻲ و ﻏﻴﺮ ﻋﺮﺑﻲ ﺷﺮط ﻧﻴﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﻌﺎﻃﺎت ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﻣﺘﻮﻟﻲ ﻳﺎ ﻣﻮﻗﻮف ﻋﻠﻴﻬﻢ داده ﺷﻮد ﺑﻌﻨﻮان وﻗﻒ ﺻﺤﻴﺢ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﺗﺤﻘﻖ وﻗﻒ و ﺷﻴﺎع آن ﻫﺮ ادﻋﺎﺋﻲ ﺑﺮ ﻋﺪم ﺻﺤﺖ وﻗﻒ ﻣﺴﻤﻮع ﻧﻴﺴﺖ.
منبع : اﺳﺘﻔﺘﺎﺋﺎت ﺑﺎب وﻗﻒ، ﺣﻀﺮت آﻳﺖ الله اﻟﻌﻈﻤﻲ ﺧﺎﻣﻨﻪای ﻣﺪﻇﻠﻪ اﻟﻌﺎﻟﻲ، ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ ﺳﺎزﻣﺎن اوﻗﺎف ، مهر1390