پرسش :

چندى پیش راجع به یک نزاع خانوادگى چند سؤال از محضرتان نمودیم که فرمودید: «در صورت احراز حرج واقعى و عدم رضایت زوج به طلاق، حاکم شرع مى تواند ولایتاً طلاق را اجرا کند» حال پس از مذاکره مجدّد با زوج، ایشان قبول کرده که همسرش را طلاق شرعى بدهد مشروط بر این که همسرش در محکمه مدنى کشور سوئد به صورت رسمى کلاً از حضانت فرزندان صرف نظر کند و امر نگهدارى فرزندان را به شوهر بسپارد، همسرش اظهار مى دارد که جدایى از فرزندانم برایم بسیار مشکل و غیر قابل تحمّل است; لکن شوهر اصرار دارد که یا بچّه ها را بطور کامل در اختیار او بگذارد که بتواند آنها را به هر کشورى که بخواهد ببرد و زن هیچ حقّى نداشته باشد و یا این که حاضر به طلاق نیستم، آیا شوهر مى تواند امر طلاق را منوط به انصراف قانونى همسرش از حضانت فرزندان نماید؟

پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
در صورتى که شوهرش حقّ شرعى خود را در مورد حضانت مطالبه کند و حاضر به طلاق باشد، نمى توان اجباراً صیغه طلاق را جارى کرد; ولى مى توان مرد را وادار کرد که به مقدار متعارف به زن، حقّ دیدن بچه ها را بدهد و مرد باید از این امر امتناع نکند و مسأله حضانت غیر از مسأله حقّ دیدار است.
منبع: makarem.ir