امام باقر علیه السلام فرمودند:
اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یحِبُّ مِن عِبادِهِ المُؤمِنینَ كُلَّ عَبدٍ دَعّاءٍ فَعَلَیكُم بِالدُّعاءِ فِى السَّحَرِ اِلى طُلوعِ الشَّمسِ فَاِنَّها ساعَةٌ تُفْتَحُ فیها اَبوابُ السَّماءِ وَ تُقسَمُ فیهَاالاَرزاقُ وَ تُقضى فیهَا الحَوائِجُ العِظامُ؛
خداوند عزّوجلّ از میان بندگان مؤمنش، بندهاى را كه بسیار دعا كند، دوست مىدارد. پس، همواره در سحرگاهان تا طلوع خورشید دعا كنید؛ زیرا این وقتى است كه در آن، درهاى آسمان باز مىشود، و روزىها تقسیم مىگردد و حاجتهاى بزرگ برآورده مىشود.
كافى، ج ۲، ص ۴۷۸، ح ۹
