وظیفه انسان برای درمان بیماری
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اِنَّ نَبیا مِنَ الاَنْبیاءِ مَرِضَ، فَقالَ: لا اَتَداوى حَتّى یکونَ الَّذى اَمْرَضَنى هُوَ الَّذى یشْفینى. فَاَوحَى اللهُ عَزَّوَجَلَّ لا اَشْفیکَ حَتّى تَتَداوى، فَاِنَّ الشِّفاءَ مِنّى؛
پیامبرى از پیامبران بیمار شد. گفت درمان نمى‌کنم تا همان کسى که بیمارم کرده است، خود درمانم کند. خداوند عزّوجلّ به او وحى فرستاد: «شفایت نمى‌دهم، مگر آن که درمان کنى، که شفا از من است».
مکارم الاخلاق، ص ۳۶۲
