حدیث محبوبترین اعمال

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

ما مِن شَیءٍ اَحَبَّ إلَی اللهِ بَعدَ مَعرِفَتهِ مِن عِفَّةِ بَطنٍ و فَرجٍ، وَ ما مِن شَیءٍ اَحبَّ إلیَ اللهِ مِن اَن یُساَلَ؛

هیچ چیز نزد خداوند، پس از خداشناسی، محبوب‌تر از نگهداری شکم و شهوت از گناه نیست. و هیچ چیز نزد خدا محبوب‌تر از این نیست که از درگاهش سؤال کنند.

تحف العقول، ص ۲۸۲

دو چیز، بیشترین تأثیر را در انحراف و فساد انسان دارد: یکی طمع و هوس برای خوردن و خوابیدن، دیگری کشش و جاذبه‌های جنسی و تمایلات شهوانی.
به تعبیر دیگر، دو نیرو و غریزه‌ی «شکم» و «شهوت» که بسیار هم نیرومندند، اگر کنترل نشوند، انسان را به حرام خواری، حرام اندوزی، هوسرانی و مفاسد اخلاقی می‌کشانند.
«عفاف» نیز، کنترل شکم و شهوت است، چه عفاف شکم، چه عفاف شهوت.
خداوند دوست دارد بندگان برای ارضای تمایلات نفسانی خود، از راه حلال و مشروع وارد شوند و به بیراهه نروند. وقتی طیّبات و روزی‌های حلال را برای بهره‌وری بندگان آفریده است، چرا باید سراغ حرام رفت؟ وقتی ازدواج و تشکیل خانواده را مقرّر کرده، چرا باید برای ارضای تمایلات جنسی در پی شهوت و گناه و روابط ناسالم رفت؟ پس نگهداری شکم و غریزه‌ی جنسی از مفاسد و گناهان، محبوب خداست و او بندگان عفیف و پاکدامن را دوست دارد.
موضوع دیگری که محبوب خداوند است، این است که بندگان در مشکلات و نیازها، دست حاجت به پیشگاه خداوند بلند کنند و از او بخواهند. سؤال و درخواست از دیگران بد است.
دست نیاز چو پیش توانگری کنی دراز
پُل بسته‌ای که بگذری از آبروی خویش
(صائب تبریزی)
طلب از خدا، ذلّت و بی آبرویی نیست، بلکه عین شرافت و ارجمندی است، زیرا او بر همه چیز تواناست و از بندگان خواسته که دعا و طلب کنند و وعده ی اجابت داده است. محبوبیّت نزد خدا، در سایه‌ی پارسایی، قناعت و بندگی است.

منبع: حکمت‌های سجادی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه‌السلام)، پديدآورنده: جواد محدثی، ناشر: آستان قدس رضوی (به نشر)، 1390.