امام صادق علیه‏ السلام فرمودند:

... وَ لَو كانَتِ النِّیاتُ مِنْ اَهْلِ الْفِسْقِ یؤخَذُ بِها اَهْلُها، اِذا لَاُخِذَ كُلُّمَنْ نَوَى الزِّنا بِالزِّنا، وَ كُلُّ مَنْ نَوَى السَّرِقَةَ بِالسَّرِقَةِ، وَ كُلُّ مَنْ نَوَى الْقَتلَ بِالْقَتْلِ، وَلكِنَّ الله‏َ عَدْلٌ حَكیمٌ، لَیسَ الْجَوْرُ مِنْ شَأنِهِ، وَ لكِنَّهُ یثیبُ عَلى نیاتِ الْخَیرِ اَهْلَها، وَ اِضْمارهِم عَلَیها، وَ لا یؤاخِذُ اَهْلَ الْفُسوقِ حَتّى یفْعَلوا؛

اگر فاسقان به نیت‌‏های‌شان بازخواست مى‌‏شدند، در این صورت، هر كس نیت زنا مى‏‌كرد، به زنا و هر كس نیت دزدى مى‌‏كرد، به دزدى و هر كس نیت كشتن مى‌‏كرد، به كشتن بازخواست مى‌‏شد، ولى خداوند عادل حكیم است و ظلم، از شأن او به دور است، امّا نیكوكاران را بر پایه نیت‌‏هاى خوبشان و بر پایه نیت‏‌هاى خوبى كه پنهان داشته‌‏اند، پاداش مى‏‌دهد و بدكاران را تا زمانى كه كار بد انجام نداده‌‏اند، بازخواست نمى‏‌كند.

قرب الإسناد، ص ۹، ح ۲۸ و ص ۴۸، ح ۱۵۸