محبت خالص خداوند

امام مهدی علیه السلام فرمودند:

إنّ موسی ناجی ربَّهُ بالوادِ المُقَدّسِ فقالَ: یا رَبِّ إنّی قد أخْلَصْتُ لک المَحبَّةَ مِنّی و غَسَلْتُ قَلبی عَمَّنْ سِواک ـ و کانَ شدیدَ الحبِّ لأهلهِ ـ فقالَ اللّهُ تعالی: «إخْلَعْ نَعلَیک» أی انْزِعْ حُبَّ أهْلِک مِن قلبِک إنْ کانتْ مَحَبّتُک لی خالِصَةً، و قَلبُک مِن المَیلِ إلی مَن سِوای مَغْسولاً.

موسی در وادی مقدس با خدای خود به راز و نیاز پرداخت و عرض کرد: پروردگارا! من محبّت خود را خالصانه از آن تو کردم و دلم را از جز تو شستم ـ موسی خانواده اش را زیاد دوست می داشت ـ آنگاه خداوند متعال فرمود: «کفشهای خود را برکن» یعنی، اگر محبّت تو خالصانه از آن من است، و دلت از هوای جز من شسته شده است، پس محبّت خانواده ات را از دل خود برکن.

کمال الدین: ۴۶۰ / ۲۱