حق عدالت

امام علی علیه السلام فرمودند:

مَن ظَلَمَ عِبادَ اللّه ِ کانَ اللّه ُ خَصْمَهُ دوُنَ عِبادِهِ، و مَن خاصَمَهُ اللّه ُ أَدحَضَ حُجَّتَهُ، و کانَ اللّه ُ حَربا حَتّی یَنزِعَ و یَتُوبَ، و لَیسَ شَی ءٌ أَدعی إِلی تَغیِیرِ نِعْمَهِ اللّه ِ و تَعجِیلِ نِقْمَتِهِ مِن إِقامَهٍ عَلی ظُلمٍ، فَإِنَّ اللّه َ سَمِیعٌ دَعْوَهَ المُضطَهَدِینَ، و هُوَ لِلظَّالِمیِنَ بِالمِرصادِ؛

هر کس به بندگان خدا ستم کند، خداوند پیش از بندگانش دشمن او خواهد بود، و کسی که خداوند دشمن او باشد دلیلش را باطل می سازد و با او به جنگ می پردازد، تا دست از ظلم بردارد یا توبه کند، و هیچ چیزی در تغییر نعمت های خدا و تعجیل انتقام و کیفرش، از اصرار بر ستم سریعتر و زودرس تر نیست؛ چرا که خداوند دعا و خواسته مظلومان را می شنود و در کمین ستمگران است.

نهج البلاغه، نامه 53.