ممنوعیت تفتیش در زندگی خصوصی

امام علی علیه السلام به مالک اشتر فرمودند:

وَلْیَکُنْ أَبْعَدَ رَعِیَّتِکَ مِنکَ وَ أَشْنَأَهُمْ عِنْدَکَ أَطْلَبُهُم لِمَعایِبِ النّاسِ، فَإِنَّ فِی النّاسِ عُیُوبا الْوالی أَحَقُّ مَنْ سَتَرَها، فَلا تَکْشِفَنَّ عَمّا غابَ عَنکَ مِنها، فَإِنَّما عَلَیکَ تَطهیرُ ما ظَهَرَلَکَ وَ اللّه ُ یَحْکُمُ عَلی ما غابَ عَنکَ، فَاْستُرِ العَوْرَهَ مَا استَطَعْتَ، یَسْتُرِ اللّه ُ مِنکَ ما تُحِبُّ سَتْرَهُ مِن رَعِیَّتِکَ؛

باید از رعیت، کسی را بیش از همه دور و دشمن بداری که به عیبجویی از مردم و گفتن زشتی های آنان اصرار دارد؛ زیرا مردم عیوب وزشتی هایی دارند که سزاوارترین کس برای پوشاندن آن ها حاکم است. پس زشتی های پوشیده مردم را آشکار مکن، بر تو است پوشاندن آن چه بر تو آشکار شود، و خداوند بر آن چه از تو پنهان است حکم می کند. پس تا می توانی زشتی را بپوشان تا خدا هم زشتی تو را که دوست داری از رعیت پنهان بماند، پوشیده دارد.

نهج البلاغه، نامه 53.