حمایت از کارافتادگان
امام علی علیه السلام فرمودند:
مَرَّ شَیخٌ مَکفُوفٌ کَبیرٌ یَسألُ. فَقالَ أمیرُالمُؤمِنینَ:
ما هذا؟
فقالُوا: یا أمیرَالمُؤمِنینَ! نَصرانیٌّ.
فَقالَ: استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا کَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ، أنفِقُوا عَلَیهِ مِن بَیتِ المالِ.
ما هذا؟
فقالُوا: یا أمیرَالمُؤمِنینَ! نَصرانیٌّ.
فَقالَ: استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا کَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ، أنفِقُوا عَلَیهِ مِن بَیتِ المالِ.
پیر مرد فرتوت و نابینایى، در حال گدایى، بر امیرمؤمنان گذشت.
امام علیه السلام فرمودند: «این مرد کیست و چرا گدایى مى کند؟»
جواب گفتند: «نصرانى است».
حضرت فرمودند: «تا آن زمان که قدرت کار کردن داشت از او کار کشیدید و اینک که پیر شده و قدرت کار کردن ندارد، از تأمین روزى وى دریغ مى ورزید؟ از بیت المال زندگى او را تأمین کنید».
امام علیه السلام فرمودند: «این مرد کیست و چرا گدایى مى کند؟»
جواب گفتند: «نصرانى است».
حضرت فرمودند: «تا آن زمان که قدرت کار کردن داشت از او کار کشیدید و اینک که پیر شده و قدرت کار کردن ندارد، از تأمین روزى وى دریغ مى ورزید؟ از بیت المال زندگى او را تأمین کنید».
وسائل الشیعه: ج ۱، ص ۶۶