چهل حدیث | استخاره: حدیث بیست و چهارم

امام صادق علیه السلام در دعاى بعد از نماز استخاره به خداوند عرضه می‌داشتند:

اللّهُمّ إنّکَ خَلَقتَ أقواما یَلجَؤونَ إلى مَطالِعِ النُّجوم لأوقاتِ حَرَکاتِهم و سُکونِهِم و تَصَرُّفِهِم و عَقدِهِم، و خَلَقتَنی أبرَأُ إلَیکَ مِن اللَّجَأ إلَیها و مِن طَلَبِ الاختِیاراتِ بِها، و أتَیَقَّنُ أنّکَ لَم تُطلِعْ أحَدا على غَیبِکَ فی مَواقِعِها، و لَم تُسَهِّلْ لَهُ السَّبیلَ إلى تَحصیلِ أفاعیلِها و إنّکَ قادِرٌ على نَقلِها فی مَداراتِها فی مَسیرِها علَى السُّعودِ العامّةِ و الخاصّةِ إلَى النُّحوسِ، و مِن النُّحوسِ الشّامِلَةِ و المُفرَدَةِ إلَى السُّعودِ، لأنّکَ تَمحو ما تَشاءُ و تُثبِت و عِندَکَ اُمُّ الکِتابِ.

بار خدایا! تو مردمانى را آفریده اى که براى تعیین زمان حرکات و سکنات خود و فعالیت‌ها و عقود خویش به طلوع و غروب ستارگان پناه مى‌برند و مرا آفریدى و من به جاى پناه بردن به اوضاع کواکب و تعیین زمان انتخاب کارها از طریق آنها، به تو پناه مى‌آورم و یقین دارم که تو هیچ کس را بر مواقع و جایگاه‌هاى ستارگان که در غیب توست آگاه نکرده‌اى و راه رسیدن به تأثیرات آنها را برایش هموار نساخته‌اى، تو مى‌توانى ستارگان را در مدارهای‌شان از مسیر سعدِ عام و خاص، به نحوست منتقل سازى و از نحوست فراگیر و موردى به سعد بودن برگردانى؛ زیرا که تو آنچه را بخواهى محو مى‌گردانى و آنچه را بخواهى ثبت مى‌کنى و امّ الکتاب در نزد تو مى‌باشد.

بحار الانوار، ج 58، ص 229