گریه در فراق عزیزان

امام صادق علیه السلام فرمودند:

اَلْبَکّائُونَ خَمْسَةٌ: آدَمُ، وَ یَعْقُوبُ، وَ یُوسُفُ، علیهم ‏السلام وَ فاطِمَةُ علیهاالسلام بِنْتُ مُحَمَّدٍ صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏ آله وَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام. ... اَمّا فاطِمَةُ علیهاالسلام فَبَکَتْ عَلى رَسُولِ ‏اللّه‏ِ صلى‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله حَتَّى تَأَذّى بِها اَهْلُ الْمَدینَةِ فَقالُوا لَها: قَدْ اذَیْتِنا بِکَثْرَةِ بُکائِکِ، فَکانَتْ تَخْرُجُ اِلَى الْمَقابِرِ ـ مَقابِرِ الشُّهَداءِ ـ فَتَبْکى حَتّى تَقْضى حاجَتَها ثُمَّ تَنْصَرِفُ.

گریه کنندگان ـ معروف تاریخ ـ پنج نفرند: آدم و یعقوب و یوسف علیهم ‏السلام و فاطمه زهرا علیها السلام و امام سجّاد علیهم ‏السلام آنگاه حضرت صادق علیه ‏السلام در بیان علت گریه آنان مى‏ فرمایند: ... فاطمه علیها السلام نیز آن قدر بر فراق پدر گریست که مردم مدینه به زحمت افتاده و گفتند: با گریه بسیارت ما را آزردى، او نیز ناچار به سوى مزار شهداى احد مى‏ رفت و آنقدر گریه مى‏ کرد تا آرام مى‏ گرفت و بر مى‏ گشت.

الخصال: ص ۲۷۲، ح ۱۵