تشویق به مراقبت در اوقات‌

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:

کان فیها [أى صُحُفِ ابراهیم علیه السلام‌] ... على العاقِلِ ما لَم یکن مَغلوباً على عَقلِهِ أن یکونَ لَهُ ساعاتٌ: ساعَةٌ یناجِى فیها رَبَّهُ‌عزّ و جل، وساعَةٌ یحاسِبُ نَفسَهُ، وساعَةٌ یتَفَکرُ فیما صَنَعَ اللَّهُ عزّ و جل الَیهِ، وساعَةٌ یخلُوا بِحَظِّ نفسِهِ مِنَ الحَلالِ؛ فانّ هذهِ الساعَةَ عَونٌ لِتلک الساعاتِ و استِجمامٌ للقُلوبِ وتَوزِیعٌ لها.

در صحف ابراهیم آمده است که ... خردمند، مادام که خردش از او گرفته نشده، باید ساعاتى را براى خود در نظر گیرد: زمانى براى مناجات با پروردگارش عزّ و جل و زمانى براى حساب کشیدن از خویش و زمانى براى اندیشیدن در نعمتهایى که خداوند عزّوجل به‌ وى ارزانى داشته است و زمانى براى بهره‌مند ساختن نفس خود از حلال؛ زیرا این زمان کمکى است به آن سه زمان دیگر و مایه آسودگى و رفع خستگى دلها.

میزان الحکمه: 5/ 2122؛ الخصال: 525