انوار نعمت در زیر آتش‌هاى بلا
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
نَحْنُ مَعَاشِرَ اَلْأَنْبِیَاءِ أَشَدُّ اَلنَّاسِ بَلاَءً فَالْمُؤْمِنُ مِنَ اَلْأَمْثَلِ فَالْأَمْثَلِ وَ مَنْ ذَاقَ طَعْمَ اَلْبَلاَءِ تَحْتَ سِتْرِ حِفْظِ اَللَّهِ لَهُ تَلَذُّذُهُ أَکْثَرُ مِنْ تَلَذُّذِهِ بِالنِّعْمَةِ وَ یَشْتَاقُ إِلَیْهِ إِذَا فَقَدَهُ لِأَنَّ تَحْتَ یَدِ اَلْبَلاَءِ وَ اَلْمِحْنَةِ أَنْوَارُ اَلنِّعْمَةِ وَ تَحْتَ أَنْوَارِ اَلنِّعْمَةِ نِیرَانُ اَلْبَلاَءِ وَ اَلْمِحْنَةِ وَ قَدْ یَنْجُو مِنَ اَلْبَلاَءِ کَثِیرٌ وَ یَهْلِکُ فِی اَلنِّعْمَةِ کَثِیرٌ.
ما گروه پیغمبران ابتلاء و گرفتارى‌مان از همه مردم سختتر است و بعد از ما مومنین به ترتیب درجه ایمانشان مبتلا به گرفتارى مىباشد یعنى هر چه منزلت و مقام‌شان نزد پروردگار بلندتر باشد به همان نسبت بلای‌شان نیز بیشتر است. و هر کس مزه بلا را در پنهانى یعنى بدون این که به مردم بروز کند بچشد یا اینکه تحت مراقبت و حفظ پروردگار متعال مزه بلا را بچشد هر آینه لذت و خوشى او از آن بلا بیش از لذتش از نعمت مىباشد و هر گاه آن بلا از او دور شود آرزوى آمدنش را مىنماید و همواره مشتاق آن است، زیرا در تحت آتش‌هاى بلا و محنت انوار نعمت است، و در تحت انوار نعمت آتش‌هاى بلا و محنت است، و گاه عده زیادى از بلا نجات مىیابند و گاه عده زیادى در نعمت به هلاکت مىرسند.
بحار الانوار، ج 64، ص 231
