اطعام کردن در ماه رمضان

امام صادق علیه السلام فرمودند:

کانَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیهماالسلام إذا کانَ الیَومُ الَّذی یَصومُ فیهِ أمَرَ بِشاةٍ فَتُذبَحُ وتُقطَعُ أعضاءً وتُطبَخُ، فَإِذا کانَ عِندَ المَساءِ أکَبَّ عَلَى القُدورِ حَتّى یَجِدَ ریحَ المَرَقِ وهُوَ صائِمٌ، ثُمَّ یَقولُ: «هاتُوا القِصاعَ ، اِغرِفوا لاِلِ فُلانٍ وَاغرِفوا لاِلِ فُلانٍ»، ثُمَّ یُؤتى بِخُبزٍ وتَمرٍ فَیَکونُ ذلِکَ عَشاءَهُ، صَلَّى اللّهُ عَلَیهِ وعَلى آبائِهِ.

امام سجّاد علیه السلام هر روز که روزه مى‌گرفت، دستور مى‌داد که گوسفندى ذبح شود و قطعه قطعه و پخته گردد. عصر که مى‌شد‌، بر روى دیگ‌ها خم مى‌شدند تا بوى آب گوشت را در حال روزه احساس کند. سپس مى‌فرمود: «ظرف‌ها را بیاورید. براى فلان خانواده بریزید. براى فلان خانواده بریزید...». سپس نان و خرماى خشک مى‌آوردند و غذایش همان بود. درود خدا بر او و پدرانش باد!

بحار الانوار: ج ۹۶ ص ۳۱۷