قرآن، شفیع مومنان
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
فاذا التَبَسَت علَیکمُ الامورُ کقِطَعِ اللَّیلِ المُظلِمِ فعلَیکم بالقرآنِ ؛ فانّهُ شافِعٌ مُشَفَّعٌ وماحِلٌ مُصَدَّقٌ، مَن جَعَلَهُ أمامَهُ قادَهُ الَى الجَنّةِ، ومَن جَعَلَهُ خَلفَهُ ساقَهُ الَى النارِ.
هر گاه کارها همچون پاره‌هاى شب تار بر شما تاریک و شبهه ناک شد، به قرآن روى آورید ؛ زیرا قرآن شفیعى است که شفاعتش پذیرفته است و شاکى و خصمى است که شکایتش قبول مى شود. هر که قرآن را فرا روىِ خود قرار دهد، او را به سوى بهشت کشاند و هر که آن را پشت سر خویش نهد، به سوى دوزخش براند.
میزان الحکمه: 11/ 4802 ؛ نوادر راوندى: 21
