راه به دست آوردن روزى
امام علی علیه السلام فرمودند:
شَارِکُوا الَّذِی قَدْ أَقْبَلَ عَلَیْهِ الرِّزْقُ فَإِنَّهُ أَخْلَقُ لِلْغِنَى وَ أَجْدَرُ بِإِقْبَالِ الْحَظِّ عَلَیْهِ.
با کسی که به او روزی روی کرده شریک شوید که او توانگری را سزاوارتر است و بهره وری از زندگی را شایسته تر است.
نهج البلاغه: حکمت 222
شرح حدیث:
تقسیم روزی به دست خداست و بسط و توسعه آن نیز به دست اوست با این حال این بدان معنا نیست که ما دست از تلاش در راه های اقتصادی که می تواند درآمد حلال نصیب ما کند و توان اقتصادی ما را بالا برد دست برداریم چون پروردگار می فرماید:
وَ اَن لیسَ لِلاِنسانِ الاّ ما سَعی؛
و نیست برای انسان جز آنچه را با سعی و عمل به دست می آورد.(1)
سعی چه مادی باشد و چه معنوی نتیجه بخش است بنابراین وقتی امام علیه السلام می فرماید: با کسی که روزی به او روی آورده شریک شوید که او توانگری را سزاوارتر یعنی تلاش کن با کسی شریک شوی که توان کسب درآمد بیشتر را دارد و فکر اقتصادیش قوی است. و این شرکت برایت مفید است لازم می دانم عرض کنم که حتما شریک انسان متعهد و با ایمان باشد چون به بیان قرآن اکثر شرکاء را متجاوز به حقوق شریک خوانده جز عده قلیلی از آنها
وَإِنَّ کَثِیرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَا هُمْ؛
بیشتر شریکان به یکدیگر ستم می کنند جز آنهایی که ایمان آورده و کارهای پسندیده می کنند که البته اینها هم کم هستند.(2)
شرح ابن میثم
چون روآوردن روزى به فراهم آمدن اسباب براى کسى که روزیش زیاد گردیده، بستگى دارد. شرکت با وى موجب برخوردارى از بخت شریک و روآوردن روزى با شرکت وى است، امام (علیه السلام) به وسیله قیاس مضمرى بر این عمل وادار کرده است که مقدمه صغرایش: فانّه... است و ضمیر در انّه به مصدر (مشارکت) که از شارکوا استفاده مى شود، برمى گردد، و مقدّمه کبراى آن چنین است: و هر چه چنین باشد انجامش سودمند است.(3)
پی‌نوشت‌ها:
1- سوره نجم، آیه 29
2- سوره ص، آیه 24
3- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5 ص 608
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
وَ اَن لیسَ لِلاِنسانِ الاّ ما سَعی؛
و نیست برای انسان جز آنچه را با سعی و عمل به دست می آورد.(1)
سعی چه مادی باشد و چه معنوی نتیجه بخش است بنابراین وقتی امام علیه السلام می فرماید: با کسی که روزی به او روی آورده شریک شوید که او توانگری را سزاوارتر یعنی تلاش کن با کسی شریک شوی که توان کسب درآمد بیشتر را دارد و فکر اقتصادیش قوی است. و این شرکت برایت مفید است لازم می دانم عرض کنم که حتما شریک انسان متعهد و با ایمان باشد چون به بیان قرآن اکثر شرکاء را متجاوز به حقوق شریک خوانده جز عده قلیلی از آنها
وَإِنَّ کَثِیرًا مِنَ الْخُلَطَاءِ لَیَبْغِی بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِیلٌ مَا هُمْ؛
بیشتر شریکان به یکدیگر ستم می کنند جز آنهایی که ایمان آورده و کارهای پسندیده می کنند که البته اینها هم کم هستند.(2)
شرح ابن میثم
چون روآوردن روزى به فراهم آمدن اسباب براى کسى که روزیش زیاد گردیده، بستگى دارد. شرکت با وى موجب برخوردارى از بخت شریک و روآوردن روزى با شرکت وى است، امام (علیه السلام) به وسیله قیاس مضمرى بر این عمل وادار کرده است که مقدمه صغرایش: فانّه... است و ضمیر در انّه به مصدر (مشارکت) که از شارکوا استفاده مى شود، برمى گردد، و مقدّمه کبراى آن چنین است: و هر چه چنین باشد انجامش سودمند است.(3)
پی‌نوشت‌ها:
1- سوره نجم، آیه 29
2- سوره ص، آیه 24
3- ترجمه شرح نهج البلاغه ابن میثم، ج 5 ص 608
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت،1390.
