ره آورد خودسازی
امام علی علیه السلام فرمودند:
مَنْ أَصْلَحَ سَرِیرَتَهُ أَصْلَحَ اللَّهُ عَلَانِیَتَهُ وَ مَنْ عَمِلَ لِدِینِهِ کَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ وَ مَنْ أَحْسَنَ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَحْسَنَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ.
هر که درون خود را اصلاح کند پروردگار ظاهرش را اصلاح نماید و هر کس برای دینش کار می کند پروردگار دنیایش را کفایت می نماید و هر که مسایلی را که بین او و خدایش هست نیکو سازد. خداوند مسایلی را که بین او مردم است نیکو می سازد.
نهج البلاغه: حکمت 415
شرح حدیث:
امام علیه السلام به سه موضوع مهم فردی و اجتماعی اشاره فرمودند:
1- هر که باطن خود را اصلاح کند خداوند ظاهرش را اصلاح می نماید. اصلاح باطن به نیت صادق و خالص است وقتی انگیزه الهی شود و غرض و مرضی در سر وجود نباشد طبق بیان امام علیه السلام خداوند تضمین می دهد ظاهرش را آراسته نماید یعنی بین مردم صاحب عزت و موقعیت شود و آحاد جامعه برایش احترام ویژه قایل شوند و به قول معروف وجیه الله قرار گیرد.
2- هر که برای دینش کار کند دنیایش را کفایت می نماید این هم تضمین دوم خداوندی است آن که برای دینش زحمت می کشد حالا به هر عنوان سرمایه گذاری وقت می کند از مال خو سهمی برای ترویج دینش اختصاص می دهد و یا با بیان و قلم خود به حمایت ازآیین خویش کوشش می کند پروردگار نمی گذارد که در امور مادی و نیایش کمبود داشته باشد باری تعالی متعهد می شود که این نوع افراد را از نظر مسایل دنیوی تامین کند تا آن ها دغدغه رزق و روزی نداشته باشند.
و سومین تضمین پروردگار هر که کارهایش را بین خود و خدا اصلاح کند پروردگار کارهایش را بین او مردم اصلاح می کند.
مومنینی که فقط دنبال انجام تکلیف هستند و علاقمندند که وظیفه تعیین شده از جانب شریعت مقدس را به جا آورند و هر آنچه رضای پروردگار در آن است انجام دهند پروردگار مهربان آنان را بدون پاداش نمی گذارد پاداششان حکومت بر قلب ها و محبوب القلوب مردم شدن است.
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا(1)
آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته می کنند به زودی خدای رحمان آن ها را محبوب دل ها خواهد کرد.
پی‌نوشت:
1- سوره مریم، آیه 96
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
1- هر که باطن خود را اصلاح کند خداوند ظاهرش را اصلاح می نماید. اصلاح باطن به نیت صادق و خالص است وقتی انگیزه الهی شود و غرض و مرضی در سر وجود نباشد طبق بیان امام علیه السلام خداوند تضمین می دهد ظاهرش را آراسته نماید یعنی بین مردم صاحب عزت و موقعیت شود و آحاد جامعه برایش احترام ویژه قایل شوند و به قول معروف وجیه الله قرار گیرد.
2- هر که برای دینش کار کند دنیایش را کفایت می نماید این هم تضمین دوم خداوندی است آن که برای دینش زحمت می کشد حالا به هر عنوان سرمایه گذاری وقت می کند از مال خو سهمی برای ترویج دینش اختصاص می دهد و یا با بیان و قلم خود به حمایت ازآیین خویش کوشش می کند پروردگار نمی گذارد که در امور مادی و نیایش کمبود داشته باشد باری تعالی متعهد می شود که این نوع افراد را از نظر مسایل دنیوی تامین کند تا آن ها دغدغه رزق و روزی نداشته باشند.
و سومین تضمین پروردگار هر که کارهایش را بین خود و خدا اصلاح کند پروردگار کارهایش را بین او مردم اصلاح می کند.
مومنینی که فقط دنبال انجام تکلیف هستند و علاقمندند که وظیفه تعیین شده از جانب شریعت مقدس را به جا آورند و هر آنچه رضای پروردگار در آن است انجام دهند پروردگار مهربان آنان را بدون پاداش نمی گذارد پاداششان حکومت بر قلب ها و محبوب القلوب مردم شدن است.
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا(1)
آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته می کنند به زودی خدای رحمان آن ها را محبوب دل ها خواهد کرد.
پی‌نوشت:
1- سوره مریم، آیه 96
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
