سرانجام دردناک بنی امیه
امام علی علیه السلام فرمودند:
إِنَّ لِبَنِی أُمَیَّةَ مِرْوَداً یَجْرُونَ فِیهِ وَ لَوْ قَدِ اخْتَلَفُوا فِیمَا بَیْنَهُمْ ثُمَّ کَادَتْهُمُ الضِّبَاعُ لَغَلَبَتْهُمْ.
بنی امیه را مهلتی است که در آن می تازند پس آن گاه که میانشان اختلاف افتد سپس گفتار آنها را فریب داده و مغلوبشان نماید.
نهج البلاغه: حکمت 456
شرح حدیث:
سرانجام بدترین قوم و خانواده هایی که برخلاف مسیر حضرت محمد صلّی الله علیه و آله و سلم و آیین او حرکت کردند بسیار دردناک و محو شدن در زباله دان تاریخ بود.
بنی امیه هزار ماه حکومت کردند با هزاران جنایت و قتل و کشتار و تغییر در سنت پیامبر و دین محمدی صلّی الله علیه و آله و سلم، اسلام اموی که اسلام جدا بافته و سراسر بدعت و تحریف بود. اسلام آنها با تشکیل سلطنت موروثی از معاویه و ولایت عهدی یزید آغاز شد و از همان ابتدا این پدر و پسر که از بنیان گذاران حکومت اموی بودند به جنگ روح و نفس پیامبر بنا بر نص صریح آیه شریفه مباهله یعنی امیرالمومنین علی علیه السلام اقدام نمودند. امام حسن علیه السلام را با ایجاد جنگ های متعدد مجبور به صلح تحمیلی کرده و حضرتش را کشتند و خاندان حضرت بنی هاشم قتل عام کردند و به شهادت رساندند در حالی که بارها و بارها هم درباره علی بن ابی‌طالب علیه السلام شنیده بودند که پیامبر فرمودند:
اِنَّ عَلِیَّاً لَحمُهُ مِن لَحمیٍ و دَمُهُ مِن دَمِی(1)
همانا گوشت علی از گوشت من است و خون او از خون من است.
و هم درباره امام حسن و امام حسین علیهما السلام شنیده بودند که حضرت فرموده بودند:
اَلحَسَنُ الحُسَینُ سَیِّدا شَبابِ اَهلِ الجَنَّهِ وَ اَبُوهُما خَیرٌ مِنهُما(2)
حسن و حسین سروران جوانان بهشت هستند و پدرشان از آن دو بهتر است.
کارنامه سیاه بنی امیه به اینجا ختم نمی شود. شهادت امام سجاد و امام باقر علیهما السلام نیز به دست بنی امیه بوده اضافه بر آنکه ده ها هزار نفر به جرم شیعه اهلبیت علیهم السلام بودن حتی برای آنکه نام علی را برای خود و فرزندانشان انتخاب می کردند تحت تعقیب قرار می گرفتند و به شهادت می رسیدند.
آری همان طور که مولایمان علی علیه السلام فرمود بنی امیه را مهلتی است که در آن می تازند و دیدیم که چگونه تاختند تاختنی که گرگ های درنده به گله گوسفندان می تازند.
رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم در نخستین روزهای تولد امام حسین علیه السلام بین چشمان او را بوسه زدند و گریه کردند و گفتند:
لَعنَ اللهُ قَوماً هُم قاتِلُوکَ یا بُنَیَّ یَقُولُها ثَلاثاً
پسرم خدا لعنت کند مردمی که کشنده تو هستند این را سه بار تکرار کردند.
صفیه دختر عبدالمطلب عمه پیامبر بزرگ‌ترین قابله حضرت زهرا علیها السلام حضور داشت. عرض کرد: پدر و مادرم فدای تو آن قوم چه اشخاصی هستند؟ حضرت فرمودند:
بَقِیَّهَ الفِئَهَ الباغِیَهِ مِن بَنِی اُمَیَّه لَعَنَهُمُ اللهُ(3)
بقیه جمعیت ستمگرانی از بنی امیه که لعنت خدا بر آنها باد.
در زیارت عاشورا هم بدون استثناء جامعه بنی امیه را مورد لعنت و نفرین قرار می دهیم و می گوییم لَعنَ اللهُ بَنِی اُمَیَّهَ قاطِبَهً خدا لعنت کند همه و همه بنی امیه را.
پی‌نوشت‌ها:
1- کنزالعمال، ح 32936
2- بحارالانوار، ج 43، ص 263
3- امالی صدوق، ص 117
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
بنی امیه هزار ماه حکومت کردند با هزاران جنایت و قتل و کشتار و تغییر در سنت پیامبر و دین محمدی صلّی الله علیه و آله و سلم، اسلام اموی که اسلام جدا بافته و سراسر بدعت و تحریف بود. اسلام آنها با تشکیل سلطنت موروثی از معاویه و ولایت عهدی یزید آغاز شد و از همان ابتدا این پدر و پسر که از بنیان گذاران حکومت اموی بودند به جنگ روح و نفس پیامبر بنا بر نص صریح آیه شریفه مباهله یعنی امیرالمومنین علی علیه السلام اقدام نمودند. امام حسن علیه السلام را با ایجاد جنگ های متعدد مجبور به صلح تحمیلی کرده و حضرتش را کشتند و خاندان حضرت بنی هاشم قتل عام کردند و به شهادت رساندند در حالی که بارها و بارها هم درباره علی بن ابی‌طالب علیه السلام شنیده بودند که پیامبر فرمودند:
اِنَّ عَلِیَّاً لَحمُهُ مِن لَحمیٍ و دَمُهُ مِن دَمِی(1)
همانا گوشت علی از گوشت من است و خون او از خون من است.
و هم درباره امام حسن و امام حسین علیهما السلام شنیده بودند که حضرت فرموده بودند:
اَلحَسَنُ الحُسَینُ سَیِّدا شَبابِ اَهلِ الجَنَّهِ وَ اَبُوهُما خَیرٌ مِنهُما(2)
حسن و حسین سروران جوانان بهشت هستند و پدرشان از آن دو بهتر است.
کارنامه سیاه بنی امیه به اینجا ختم نمی شود. شهادت امام سجاد و امام باقر علیهما السلام نیز به دست بنی امیه بوده اضافه بر آنکه ده ها هزار نفر به جرم شیعه اهلبیت علیهم السلام بودن حتی برای آنکه نام علی را برای خود و فرزندانشان انتخاب می کردند تحت تعقیب قرار می گرفتند و به شهادت می رسیدند.
آری همان طور که مولایمان علی علیه السلام فرمود بنی امیه را مهلتی است که در آن می تازند و دیدیم که چگونه تاختند تاختنی که گرگ های درنده به گله گوسفندان می تازند.
رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلم در نخستین روزهای تولد امام حسین علیه السلام بین چشمان او را بوسه زدند و گریه کردند و گفتند:
لَعنَ اللهُ قَوماً هُم قاتِلُوکَ یا بُنَیَّ یَقُولُها ثَلاثاً
پسرم خدا لعنت کند مردمی که کشنده تو هستند این را سه بار تکرار کردند.
صفیه دختر عبدالمطلب عمه پیامبر بزرگ‌ترین قابله حضرت زهرا علیها السلام حضور داشت. عرض کرد: پدر و مادرم فدای تو آن قوم چه اشخاصی هستند؟ حضرت فرمودند:
بَقِیَّهَ الفِئَهَ الباغِیَهِ مِن بَنِی اُمَیَّه لَعَنَهُمُ اللهُ(3)
بقیه جمعیت ستمگرانی از بنی امیه که لعنت خدا بر آنها باد.
در زیارت عاشورا هم بدون استثناء جامعه بنی امیه را مورد لعنت و نفرین قرار می دهیم و می گوییم لَعنَ اللهُ بَنِی اُمَیَّهَ قاطِبَهً خدا لعنت کند همه و همه بنی امیه را.
پی‌نوشت‌ها:
1- کنزالعمال، ح 32936
2- بحارالانوار، ج 43، ص 263
3- امالی صدوق، ص 117
منبع: حدیث زندگی: شرح حکمت های نهج البلاغه، کاظم ارفع، تهران: پیام عدالت، 1390.
