كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى
امام رضا علیه السّلام فرمودند:
مَنْ قَصَدَ اِلَيْهِ رَجُلٌ مِنِ اخْوانِهِ مُسْتَجيرا بِهِ فى بَعْضِ اَحْوالِهِ فَلَمْ يُجِرْهُ بَعْدَ اَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَقَدْ قَطَعَ وِلايَةَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ؛
كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى متعال را بريده است.
[بحار الانوار، ج 72، ص 181.]
