امام علی(علیه السّلام) سیمای مؤمن را این گونه ترسیم کردند: ادمانی مؤمن در چهره و اندوهش در دل است. دریا دل و بلند نظر است و نفس

امام علی علیه السّلام درباره سیمای مؤمن فرمودند:

شادمانی مؤمن در چهره و اندوهش در دل است. دریا دل و بلند نظر است و نفسش از همه رامتر. برتری جویی را خوش ندارد، و خودنمایی را زشت داند. اندوهش طولانی است، همّتش بلند است، و سکوتش فراوان است، دوراندیش است، اوقاتش با برنامه است، سپاسگزار و صبر پیشه است، دارای فکری ژرف است، به آسانی نیازش را نگوید و به کسی روی نیندازد، سازگار و نرمخوست. جانش از سنگ مقاوم تر است و فروتنی اش از بردگان فراتر.

نهج البلاغه، حکمت 325