امام صادق علیه السلام فرمودند: پدرم در سجده مى گفت:
اَللّهُمَّ اِنَّ ظَنَّ النّاسِ بى حَسَنٌ فَاغْفِرْلى ما لا یَعْلَمُونَ وَلاتُؤاخِذْنى بِما یَقُولُونَ وَ أَنْتَ عَلاّمُ الْغُیُوبِ.
خدایا! مردم به من خوش گماناند، پس آنچه را که آنان نمىدانند بر من ببخشاى و مرا به آنچه آنان دربارهام مىگویند مؤاخذه مکن و تو خود داناى غیبهایى.
قرب الاسناد، ص 8، روایت 23
