عبداللّه‏ بن زرین گوید:

کُنْتُ مُجاوِرا بِالْمَدینَـةِ مَدینَةِ الرَّسُولَ صلى‏ الله ‏علیه‏ و‏آله وَ کانَ أبُوجَعْفَرٍ علیه ‏السلام یَجیى‏ءُ فى کُلِّ یَوْمٍ مَعَ الزَّوالِ اِلىَ‏الْمَسجِدِ، فَیَنْزِلُ فِى الصَّحْنِ وَ یَصیرُ اِلى رَسُولِ‏اللّه‏ صلى‏ الله ‏علیه‏ و‏آله وَ یُسَلِّمُ عَلَیْهِ وَ یَرْجِعُ اِلى بَیْتِ فاطِمَةَ علیهاالسلام فَیَخْلَعُ نَعْلَیْهِ وَ یَقُومُ وَ یُصَلّى.

من در مدینه ‏الرسول مجاور بودم، امام جواد علیه‏السلام هر روز ظهر به مسجد مى‏آمد و در صحن پیاده مى‏شد و به طرف قبر رسول‏خدا(صلّی الله علیه و آله) مى‏رفت و بر او سلام مى‏کرد و بعد به محلّ خانه فاطمه(علیهاالسلام) بر مى‏گشت و کفشهایش را بیرون مى‏آورد و مى‏ایستاد و نماز مى‏خواند.

اثبات الهداة ج 6 : ص 170 ح 6