على بن مهزیار گوید:

رَأیْتُ أبا جَعْفَرٍ علیه‏السلام فى سَنَةِ خَمْسَ عَشَرَةَ وَ مِأتَیْنِ وَدَّعَ الْبَیْتَ بَعْدَ ارْتِفاعِ الشَّمْسِ وَ طافَ بِالْبَیْتِ یَسْتَلِمُ الرُّکْنَ الْیَمانِىَّ فى کُلِّ شَوْطٍ... وَ رَأیْتُهُ فى سَنَةِ سَبْعَ عَشَرَةَ وَ مِأتَیْنِ وَدَّعَ البَیْتَ لَیْلاً، یَسْتَلِمُ الرُّکْنَ الْیَمانِىَّ وَ الْحَجَرَ الاَسوَدَ فى کُلِّ شَوْطٍ...

امام جواد علیه‏السلام را در سال 215 (هجرى قمرى) دیدم که بعد از بالا آمدن آفتاب، خانه خدا را وداع کرد، او کعبه را طواف کرد و رکن یمانى را در هر دور استلام[دست کشیدن] کرد، و در سال 217 هم دیدم که شبانه خانه خدا را وداع کرد، و رکن یمانى و حجرالأسود را در هر دور استلام کرد.

کافى 4 : 532 ح 3 .