سید بن طاووس گوید:

کانَ [العسکرى علیه‏ السلام] اِذا قَنَتَ فى صَلاتِهِ یَدْعُو بِهذَا الدُّعاءِ الشَّریفِ: «یا مَنْ غَشِىَ نُورُهُ الظُّلُماتِ، یا مَنْ اَضاءَتْ بِقُدْسِهِ الْعُجاجَ الْمُتَواعِراتِ، یا مَنْ خَشَعَ لَهُ اَهْلُ الاَْرْضِ وَ السَّمواتِ، یا مَنْ بَخَعَ لَهُ بِالطّاعَةِ کُلُّ مُتَجَبِّرٍ عاتٍ ... فَاغْفِرْ لِلَّذینَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبیلَکَ.

امام عسکرى علیه‏ السلام وقتى در نماز قنوت مى‏گرفت این دعاى شریف را مى‏خواند: اى (خدایى) که نور او تاریکیها را مى‏پوشاند، اى که به پاکى و قداست او راههاى سخت روشن مى‏گردد، اى آن که زمینیان و آسمانیان براى او خشوع و خضوع مى‏کنند، اى آنکه نزد او هر جبار متکبر سر طاعت فرود مى‏آورد... کسانى را که توبه کنند و راه تو را تبعیت کنند، بیامرز.

مهـج الدعوات : 62