حدیث اهل بیت پناهگاه مطمئن
امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
نحنُ کهفُ مَن اِلتَجَأ اِلینا و نورٌ لِمَن اِستَضاءَ بِنا و عِصمةٌ لِمن إِعتَصَم بِنا. مَن احَبَّنا کان مَعَنَا فِی السَّنامِ الأعلی و مَنِ انْحَرفَ عنّا مالَ إلی النّار؛
ما پناهگاه کسی هستیم که به ما پناه آورد؛ و روشنی کسی هستیم که از ما فروغ گیرد؛ و نگهدارنده ی کسی هستیم که در حفاظت ما درآید. هرکه ما را دوست بدارد، در قلّه ی برتر با ما خواهد بود، و هر که از ما منحرف گردد، به آتش دوزخ داخل می گردد.
مناقب، ابن شهرآشوب، ج4، ص 435
شرح حدیث:
خاندان نبوّت و امامان شیعه، گزیده ترین انسانهای عالمند.
خداوند، آنان را به زینت علم و حلم و فضل و کرم آراسته و همه ی فضایل را به آنان بخشیده است. از این رو، در همه عرصه های پاکی و خوبی، پیشتاز و الگویند. هرکه به درگاه آنان روی آورد و از سخن و سیره ی آنان بهره ببرد، یا در حال حیاتشان به سراغ آنان برود، کامیاب می گردد.
تاریخ زندگی آن بزرگواران، گویای این نکته است.
هر درمانده ای سراغ آنان می رفت، به نوا می رسید. هر سائلی به در خانه آنان روی می آورد، محروم برنمی گشت. هرکس پای سخنان نورانی آنان می نشست، بهره ی علمی و اخلاقی می برد. هرکه دوستدار آنان بود، این دوستی مایه اصلاح و کمال و تهذیب آنان می شد.
«هرکه با گلها نشیند، عاقبت چون گل شود».
می توانیم از صمیم دل خطاب به اهل بیت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله چنین بگوییم.
دیانت بی شما کامل نگردد
بجز با عشقتان، دل دل نگردد
تولاّی شما فرض خدایی است
قبول و ردّ آن مرز جدایی است
هر آن کس را که در دین رسول است
ولایت مُهر و امضای قبول است(1)
هرکس به هر گروه که دل ببندد، با آنان محشور می شود.
سربلندیم که محبوب ما، خاندان پاک پیامبر صلی الله علیه و آله است که پاک ترین انسانهایند.
پی نوشت:
1.ابیاتی از منظومه ی «اهل بیت آفتاب» از نویسنده.
منبع: حکمت های عسکری (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391)
خداوند، آنان را به زینت علم و حلم و فضل و کرم آراسته و همه ی فضایل را به آنان بخشیده است. از این رو، در همه عرصه های پاکی و خوبی، پیشتاز و الگویند. هرکه به درگاه آنان روی آورد و از سخن و سیره ی آنان بهره ببرد، یا در حال حیاتشان به سراغ آنان برود، کامیاب می گردد.
تاریخ زندگی آن بزرگواران، گویای این نکته است.
هر درمانده ای سراغ آنان می رفت، به نوا می رسید. هر سائلی به در خانه آنان روی می آورد، محروم برنمی گشت. هرکس پای سخنان نورانی آنان می نشست، بهره ی علمی و اخلاقی می برد. هرکه دوستدار آنان بود، این دوستی مایه اصلاح و کمال و تهذیب آنان می شد.
«هرکه با گلها نشیند، عاقبت چون گل شود».
می توانیم از صمیم دل خطاب به اهل بیت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله چنین بگوییم.
دیانت بی شما کامل نگردد
بجز با عشقتان، دل دل نگردد
تولاّی شما فرض خدایی است
قبول و ردّ آن مرز جدایی است
هر آن کس را که در دین رسول است
ولایت مُهر و امضای قبول است(1)
هرکس به هر گروه که دل ببندد، با آنان محشور می شود.
سربلندیم که محبوب ما، خاندان پاک پیامبر صلی الله علیه و آله است که پاک ترین انسانهایند.
پی نوشت:
1.ابیاتی از منظومه ی «اهل بیت آفتاب» از نویسنده.
منبع: حکمت های عسکری (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام)، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ اول(1391)
