آثار پیروی از حق اهل بیت

حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:

اَماوَ اللهِ! لَو تَرکُوا الحَقَّ عَلی اَهلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِترَةَ نَبِیّه، لَما اختَلَفَ فِی اللهِ تعالی إثنانِ؛

به خدا قسم اگر مردم حق را به اهلش وامی نهادند و از عترت پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم پیروی می کردند هرگز دو نفر درباره ی خدا (و اسلام) اختلاف نمی کردند.

کفایه الأثر، ص 199

نقش محوری «ولایت» در جامعه ی اسلامی مهم است. امامت امّت را وحدت می بخشد و از تفرقه جلوگیری می کند و پراکندگیها را به سامان و همدلی و همفکری می رساند.
این سخن را حضرت زهرا (علیها السّلام) پس از رحلت پیامبر خدا فرمود، آن هم کنار قبر حضرت حمزه ی سیدالشهدا در اُحد. کسی به نام محمود بن لبید حضرت فاطمه (علیها السّلام ) را آن جا در حالت گریه و عزاداری دید. فرصت را غنیمت شمرد و سؤالهایی مطرح کرد و از امامت امیرمؤمنان پرسید.
حضرت در جواب او به حادثه ی غدیر و سخنان پیامبر درباره ی علی علیه السّلام و امامان پس از او اشاره کرد. وی پرسید: پس چرا علی علیه السّلام از اقدام برای گرفتن حق خویش باز نشست؟ حضرت با استناد به سخن پیامبر که «امام مثل کعبه است، سراغ او باید رفت، نه این که او سراغ مردم برود» فرمود: اگر مردم حق را به حقدار می دادند و از خاندان نبوت تبعیّت می کردند، مردم به حق می گراییدند و وحدت اعتقادی بر محور «حق» پدید می آمد و اختلاف در امّت پیامبر بروز نمی کرد.
این نقش امامت و ولایت است که جهتها و نیروها و افکار و حرکتها را به وحدت می رساند و جامعه را از اتحاد و انسجام برخوردار می سازد.

منبع: حکمت های فاطمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از حضرت فاطمه علیها السّلام) ، جواد محدثی، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ سوم (1390)